Iedereen wilde Alexander vermoordden
[Recensie] Jetset van Marion Pauw was het derde boek dat we bespraken met de leden van de leesclub SOTTBC en warempel; dit keer waren de meningen aardig verdeeld! Van het hoog maximaal haalbare aantal sterren tot het minimum; groter kan het verschil niet zijn.
Jetset
De succesvolle rijke zakenman Alexander Zilver nodigt zijn (beste) vrienden, zijn dochter en zijn kersverse vriendin uit op een grootst en luxueus jacht om zijn honderdste miljoen te vieren. Enthousiast heeft hij een route uitgestippeld dat hen zal leiden door het Caribisch gebied. Afgezonderd op de grote jacht gebeurt het onmogelijke; Alexander wordt dood aangetroffen in zijn hut. Kapitein Schmidt verdenkt dat iemand op de boot Alexander een handje geholpen heeft en zet een onderzoek in. De zaak is niet zo klaar als een klontje wanneer blijkt dat iedere gast wel een motief blijkt te hebben. Onderlinge intriges zorgen voor onderhuidse spanningen die nog hoger oplopen wanneer ook het lijk van Alexander op mysterieuze wijze is verdwenen.
Agatha Christie
De intriges en het hoge gehalte ‘whodunnit’ zorgt bij het lezen van de achterflap voor een vergelijking met detective auteur Agatha Christie, maar niets is minder waar. Het boek begint met het introduceren van de personages. Al snel blijkt dat geen enkel personage positief is over Alexander, iedereen schijnt in de loop der jaren een soort afkeer en afgunst ontwikkeld te hebben tegen Alexander. Wat de reden is dat al deze personages toch besluiten mee te gaan op deze mini-vakantie, blijft na het lezen van het boek nog steeds een groot vraagteken. Het verhaal wordt door afwisselend vanuit het perspectief van de verschillende personages verteld. Dit zorgt voor een goede afwisseling, maar helaas ontbreekt hierdoor wel enige diepgang.
De schrijfstijl van Marion Pauw is makkelijk en leest fijn weg, waardoor je door de bladzijdes heen vliegt. De korte hoofdstukken zorgen voor een goed onderscheid tussen de verschillende perspectieven van de personages.
Ongeloofwaardig
Verder is het verhaal voor Nederlandse begrippen te ongeloofwaardig. De rol van ijverige en serieuze rechercheur die kapitein Schmidt zichzelf toebedeeld is zo uitvergroot en niet realistisch dat het verhaal alleen nog maar ongeloofwaardiger maakt. Het plot maakt de verwarring alleen nog maar completer, want het is niet voldoende uitgewerkt. Wat zijn de redenen van de dader geweest en hoe loopt het met de rest van de gasten af? Het lijkt alsof het verhaal zijn hoogtepunt heeft bereikt om vervolgens met een noodvaart in de afgrond gestort te zijn. Daarna volgt er een laatste hoofdstuk waar ik de meerwaarde niet van inzie. Het is als los zand, wat het verhaal op geen enkele wijze aanvult.
—
Eerder verschenen op Boekenz