"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Jolien en Jef, de spelletjesopa

Dinsdag, 20 april, 2021

Geschreven door: Jolanda Zuydgeest
Artikel door: Ramona van den Berg

Vriendschap staat centraal in dit kinderboek

[Recensie] Toen dit boek bij ons op de mat viel waren we verrast. Wat een leuke, simpel getekende cover. Hij sprak ons meteen aan. Britt vroeg zich dan ook af welke spelletjes deze opa dan wel niet allemaal speelt. Zelf speelt ze ook graag spelletjes. Dus dit boek is voor Britt een schot in de roos.

Als lezer word je voorgesteld aan Jolien en Jef. Je leest hoe hun gezinssituatie is en hoe ze elkaar hebben leren kennen. Zeker ook omdat wij het eerste deel in deze reeks niet gelezen hebben is dit wel prettig. Ook maken we kennis met buurman Bleker en poes Rommel en hondje Knofje. We krijgen niet alleen de tekst voorgeschoteld maar krijgen ook een illustratie van de voorgestelde personen. Wat het voor Britt wel meteen fijn maakt. Ik merk toch wel dat ze op deze leeftijd nog graag die illustratie ziet om zich een beeld te vormen bij de personen en de gebeurtenissen.

Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken. Dit maakt het makkelijk om voor te lezen maar ook zeer geschikt voor kinderen om zelf te lezen. Een hoofdstuk is lang genoeg om te genieten van het verhaal. En zo kunnen we lekker lang over het leuke, verfrissende vertelsel doen.

We lezen over het leven van Jolien en Jef. De oma van Jolien woont in een verzorgingstehuis. Daar gaan de kinderen geregeld naartoe. Op woensdag komen de huisdieren van de bewoners langs om met hun baasjes te knuffelen. De oma van Jolien vindt dit heel erg fijn. Ze is wat vergeetachtig, maar dat mag de pret niet drukken. Rommel en Jolien herkent ze iedere keer weer.

Hereditas Nexus

In het verzorgingstehuis zit een meneer aan tafel met een pak kaarten. En iedere keer wanneer de vrienden bij de oma van Jolien op bezoek gaan zit die meneer spelletjes te spelen. Wanneer Jef en Jolien contact met hem krijgen gaan ze samen met hem spelletjes spelen. Alleen vindt Jolien kaartspelletjes niet zo leuk. En wat Jolien niet leuk vindt dat doet ze ook niet. Het is een meisje dat altijd haar zin wil krijgen. Jef vindt dit niet altijd prettig, maar dat staat hun vriendschap niet in de weg. Wanneer Jolien een idee heeft om de opa een nieuw spelletje te leren gaat het grote avontuur beginnen.

De vriendschap tussen Jolien en Jef staat centraal in dit kinderboek. Ze hebben een goede band. En ze zitten samen uren in Koba, de oude auto van oma. Deze auto staat in de tuin van het huis van Jolien. Britt vindt dit wel heel erg grappig, een auto in de tuin. Maar zelf hoeft ze geen auto in de tuin geeft ze aan tijdens het lezen.

Het is een makkelijk te lezen verhaal zonder al te veel moeilijke woorden. En zeker ook voor mijn zevenjarige boekenwurm, wat ik zeker een pluspunt vind. De illustraties zijn een extraatje bij de tekst. Wij geven dit boek 3,5 ster.

Eerder verschenen op Perfecte Buren