"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Just f*cking do it

Dinsdag, 15 oktober, 2019

Geschreven door: Noor Hibbert
Artikel door: Jeffrey Debris

Een vermakelijk boek met opdrachten die mensen zeker kunnen helpen

[Recensie] Bren (recensent Perfecte Buren) kreeg dit boek een tijdje geleden binnen en direct werd mijn aandacht gegrepen. Na het lezen van de achterkant had ik zoiets van: “yes, dit is echt een boek voor mij!” Ik lees namelijk erg graag non-fictie en zelfhulpboeken, omdat ze je vaak iets bij kunnen brengen en ik hou ervan mezelf te ontwikkelen.

Noor Hibbert is een gediplomeerd levens- en bedrijfscoach en ze heeft een graad in de psychologie. Haar jeugd was vrij zwaar en vooral de relatie met haar vader was erg stroef. In dit boek wil ze de lezer helpen om te gaan voor datgene waar diegene van droomt. Dus wacht niet langer, just fucking do it! Een geweldige insteek natuurlijk, maar is alles wel zo makkelijk voor iedereen? Dat vraag ik me dan direct af. Wat je vaak ziet is dat personal coaches doen wat voor hen werkt en dit ook proberen over te brengen, maar vaak vergeten ze dat hun methode niet voor iedereen werkt.

In het geval van Noor Hibbert had ik verwacht dat, vanwege haar psychologische achtergrond, veel dingen in het boek rationeel van aard zouden zijn, maar al vrij snel werd het “Universum” er bijgehaald. Dit kan God zijn, of een ander bovennatuurlijk verschijnsel en eigenlijk roept ze de lezer op om het “Universum” te vertrouwen en hier een verbinding mee te maken, want dan gebeuren er magische dingen.

“Mijn leven veranderde ingrijpend toen ik aan mijn reis naar persoonlijke ontwikkeling begon, maar werd nog beter toen ik mijn spirituele reis startte en geobsedeerd raakte door het creëren van het leven van mijn dromen door de grondbeginselen die ik je in dit boek wil bijbrengen, te doorgronden en te gebruiken.” 

Hereditas Nexus

Elk hoofdstuk in het boek start met een theorie over een bepaald vlak voor persoonlijke ontwikkeling, gevolgd door een opdracht aan het einde die je dan moet uitvoeren. De meest nuttige vond ik zelf degene waar je op acht vlakken je persoonlijke doelen moest opstellen. Hier heb ik het meeste aan gehad.

“In de tweede plaats kunnen we handelen vanuit een ego of een hogere wijsheid, of wat ik de ziel zal noemen. Ik zal de uitleg van dit ego simpel houden en enkel vanuit een spiritueel oogpunt benaderen, in plaats van een psychologisch oogpunt.” 

Dit bovenste vond ik erg jammer. Eigenlijk mis ik bij veel stukken een goede uitleg over het psychologische deel en wordt er vooral veel ingespeeld op intuïtie, gevoel en het “Universum”. Zelf ben ik een rationeel persoon. Ik geloof absoluut in de kracht van positief denken en dat als je iets maar hard genoeg wilt én er hard voor werkt, je het werkelijkheid kunt laten worden, maar ik heb mijn drie boeken niet geschreven door te geloven in een “Universum” dat dat allemaal mogelijk maakte. Waar ik me vooral aan het begin van het boek ook enorm aan stoorde was de Amerikaanse manier van je theorieën introduceren.

Continu werd erop gehamerd dat je Noor moest geloven op haar woord, dat haar methode écht werkt en dat er al tienduizenden mensen mee geholpen waren. Het leek soms wel een Telsell reclame. Dan ook al het “hippe taalgebruik” zoals dingen doen als een baas, of onnodig gebruik van schuttingtaal, de titel verklapt al een hoop natuurlijk, al snap ik dan weer niet dat het woord Fuck gecensureerd is, want als je er geen fuck om geeft, waarom dan wel dat sterretje?

“De eenvoudigste weg naar je doel is gehoor geven aan waar je blij van wordt.” 

De tweede helft van het boek bevatte vooral spirituele kanten en ging over dingen als karma en dharma. Erg boeddhistisch qua insteek, wat ik aan de ene kant wel kon waarderen, maar al dat geneuzel over Noor Hibbert en d’r “Universum” was ik ondertussen wel een klein beetje zat, vooral omdat ze in zekere zin dus een hoop overlaat aan hogere machten, terwijl ik juist geloof dat we alles zelf doen en dat de wilskracht ergens vandaan moet komen om ook iets voor elkaar te krijgen. Ik ben dus sceptisch over haar “Universum”.

“Het geeft je ook kracht als je mensen loslaat die te veel gedoe in je leven brengen, ook al zijn het mensen om wie je geeft.”

Een van de laatste hoofdstukken gaat over het loslaten van mensen die je verhinderen vooruit te komen en het zoeken naar de juiste mensen die je kunnen inspireren en je naar een hoger niveau te tillen. Zelf heb ik ook de laatste periode een aantal mensen laten gaan, die niet meer bij de nieuwe mij passen. Het was lastig, maar vaak zie je pas veel later in wat voor invloed sommige mensen ongemerkt op je kunnen hebben. Dit hoofdstuk raakte me dan ook wel en ik kan andere mensen niet vaak genoeg aanbevelen om banden te breken met mensen die je niets meer opleveren dan zorgen en dat je uit elkaar bent gegroeid. Niet alle vriendschappen hoeven voor altijd te zijn.

Wat mij ook opviel was dat de literatuurlijst in het boek slechts een pagina beslaat. Ik ben gewend dat de meeste non-fictie die ik lees een complete appendix met verwijzingen naar tig onderzoeken bevat, dat viel me dus ook tegen, maar gezien de spirituele aard van dit boek snap ik waarom de lijst zo kort is.

Overall vind ik Just f*cking do it een vermakelijk boek, met opdrachten die mensen zeker kunnen helpen. Zelf ben ik denk ik op veel vlakken de laatste jaren al flink ontwikkeld en merkte ik dat veel van wat er gezegd werd allang toepas. Ik zou dit boek aanbevelen aan mensen die meer met hun leven willen doen, want je kunt hier echt wel iets uit halen. Je moet alleen wel openstaan voor het spirituele gedeelte, dus als je hardcore atheïst bent, zou ik dit boek overslaan.

Zelf heb ik er wel weer wat nieuwe dingen uitgepikt die ik zeker zal gaan gebruiken en toepassen in het leven, zoals wat meer dankbaar zijn en goed mijn doelen in de gaten houden. Ik denk alleen dat ik dat prima zonder het “Universum” af kan. Van mij krijgt Just f*cking do it drie sterren. Het is een handig boek dat je zeker wat inzichten kan verschaffen, maar ik miste vooral de psychologische kant van het verhaal en vond het soms iets te veel aan de zweverige kant.

Eerder verschenen op Perfecte Buren