Met recht een ‘finishing touch’…
[Recensie] De achterflap vond ik direct intrigerend. Er wordt een stukje geciteerd uit het boek en er wordt verteld dat de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld raken en dat er mysterieuze moorden zijn gepleegd. Maar wie zijn dit? En hoe raken die levens met elkaar verstrengeld?
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik begon vol enthousiasme te lezen. Waar sommige boeken je vanaf de eerste bladzijde weten te grijpen, lukt dat andere boeken niet of pas later. Franssen heeft er in Kamer 305 voor gekozen om te beginnen met een personage in 2015. Vervolgens lees je over een andere gebeurtenis in 2018 waarna het huidige verhaal in 2019 van start gaat. Omdat je de personages nog niet kent én nog niet in het verhaal zit, weet je nog niet helemaal wat je nu precies leest. Dit kan of verwarrend werken of juist de nieuwsgierigheid nog verder aanwakkeren.
Franssen wisselt erg vaak van perspectief en houdt die stukken vrij kort. Je leest dus nooit erg lang vanuit een zelfde persoon. Op zich zorgt dit er voor dat je vlug verder leest en de vaart in het verhaal blijft. Hoewel ik vaker boeken lees die vanuit wisselende perspectieven worden verteld, heb ik er de ene keer moeite mee om het verhaal te volgen en de andere keer niet. In het geval van Kamer 305 had ik die moeite helaas wel. Ik kan er niet precies de vinger op leggen waar dit aan lag, misschien omdat de personages Eva en Kim redelijk op elkaar lijken? Dat ik hier moeite mee had is ook echt persoonlijk. Ik moest hierdoor wel veel meer nadenken tijdens het lezen over hoe het ook alweer zat.
Wat ik leuk vond was dat Franssen oog heeft voor goede verrassingen in het verhaal. Voor mij gaf ze her en der net iets teveel weg waardoor sommige dingen al eerder duidelijk werden. Hoewel ze ook af en toe mooie dreigende situaties situeert, gebruikt Franssen deze uiteindelijk te weinig om écht flinke spanning te creëren. De situatie bouwt zich dikwijls op maar loopt te vaak onschuldig af.
Toch weet Franssen, vooral verderop in het boek, mijn aandacht goed vast te houden. Je wilt weten hoe het afloopt. En net wanneer je denkt dat alles duidelijk is, wacht er nog een kleine verrassing om de hoek. Met recht een ‘finishing touch’…
Een onderhoudend boek dat je een aantal uren leesplezier verschaft. 3 sterren van mij voor Kamer 305.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
