Sterke start, daarna kabbelend maar met een sterk hoogtepunt
[Recensie] De ruige golven van Het Kanaal doen het lichaam van een dode vrouw aanspoelen op een vrachtschip. De Britse agenten Will Carrick en Jeff Purdy vinden geen enkel aanknopingspunt over de identiteit van de vrouw. Die heeft enkel een doorweekte mobiele telefoon bij zich, met daarop een selfie van haar, poserend op de Hanging Rock van Alderney. De zaak wordt daarop overgedragen aan de politie van de Kanaaleilanden, waarbij agente Inèz Lovatt de opdracht krijgt om te achterhalen wie de dode vrouw is. Het onderzoek brengt haar in Normandië, waar de onderwereld van internationale vastgoedbeleggers samenkomt.
Met Kansloos heeft Annemarie Snels een meeslepend verhaal neergezet. Het is het derde boek van haar hand. Eerder schreef ze al de thrillers Waterval en Herstart. Ook werden er korte verhalen van haar gepubliceerd in enkele verhalenbundels.
Kansloos begint met een proloog die je al onmiddellijk weet te triggeren. Het duurt dan ook niet lang vooraleer je als lezer wordt meegesleept in het verhaal. Over de plot is goed nagedacht, deze zit uitstekend in elkaar. De opbouw is geleidelijk, met hier en daar een verrassende wending. Wel mocht er meer spanning aanwezig zijn. Nu begint het boek sterk, maar zakt het daarna wat weg, om dan kabbelend verder te gaan. Net voldoende om de lezer toch te laten verder lezen. En terecht, want het beste moet nog komen. Naar het einde toe is er een opleving, waarbij de spanning stijgt naar een hoogtepunt.
Vastberaden
Het hoofdpersonage Inèz Lovatt is goed uitgewerkt en zie je evolueren gedurende het verhaal. Ze is een vastberaden persoon, en ze bijt zich dan ook in de zaak vast. Daarbij staat ze er grotendeels alleen voor, want de collega’s staan niet te springen om met haar samen te werken. Ook op privévlak kampt ze met de nodige problemen. Inèz’ moeder verdween spoorloos toen ze dertien was. Inèz beloofde haar vader om haar op te sporen. Je krijgt als lezer al in het begin veel informatie over Inèz, en dat zorgt voor de nodige sympathie en medelijden. Het maakt haar kwetsbaar, al is het ook mooi om te zien hoe ze stapje voor stapje vooruit gaat.
Annemarie Snels heeft een duidelijke en beeldende schrijfstijl, die met de juiste woorden de lezer meesleept in het verhaal. De details, zeker wat de personages betreft, kloppen perfect en helpen samen met de perspectiefwisselingen om de vaart in het verhaal te houden. Zoals het een goed boek betaamd ligt de climax op het einde. Al was het wel fijner geweest als de spanningsopbouw wat vroeger was gestart. Dat had het leestempo nog verhoogt en zou het ook gemakkelijker maken om geconcentreerd te blijven lezen.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
