"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Kansloos

Vrijdag, 10 december, 2021

Geschreven door: Mel Wallis de Vries
Artikel door: Lilian Retel

Blijf leven!

[Recensie] Wat zou jij doen als je het volgende bericht krijgt: “Ga niet naar buiten als je in leven wilt blijven!”?
Wanneer Anne, Maxime, Sami, Lizzy en Daniel met zijn vijven een weekendje naar een blokhut in de bossen gaan, konden zij niet voorzien hoe rampzalig hun week zou verlopen.

Hoewel Anne niet zo zin heeft in het weekje vakantie, gaat ze voor haar vriendin Maxime mee. Lizzy is Maxime haar oude buurmeisje en zij hebben veel zin in een reünie. Maar als Anne de knappe Sami ontmoet, begint ze voorzichtig meer zin te krijgen in het verblijf. Dan krijgen ze alle vijf via Instagram een berichtje, de sfeer wordt grimmiger. “Ga niet naar buiten als je in leven wilt blijven! Only the truth will set you free.” Is het een zieke grap of moeten ze dit serieus nemen?

Wanneer er een jongen strompelend het terrein op komt en gewond blijkt te zijn, komen er sterke vermoedens dat er buiten wel zeker iemand (of iets?) het op hen gemunt heeft. Als ook de stroom uitvalt, er geen water meer uit de kraan komt en de voedselvoorraad slinkt, lijkt de nachtmerrie compleet. Want als ze niet naar buiten kunnen, hoe komen ze hier dan levend weg?

Kansloos wordt vooral verteld vanuit het ik-perspectief van Anne en zij is het personage dat je het beste leert kennen. Anne is een introverte meid die recent een heftig ongeluk meegemaakt heeft. De andere jongeren leer je minder goed kennen, maar goed genoeg om een beeld te vormen. De meiden zijn behoorlijk vals onderling, de jongens zorgen voor de goede vrede. Hoewel je een redelijk eenzijdig beeld krijgt van de situatie in het huisje, zorgt het er ook voor dat er veel spanning ontstaat doordat er veel dingen onduidelijk blijven.

Boekenkrant

Er zijn ook enkele passages geschreven vanuit de dader, wie of wat dat ook mag zijn. Dit zorgt voor een heel creepy gevoel en roept veel vragen op. Daarnaast zijn er transcripties te lezen van video’s die de zes jongeren hebben opgenomen. Op deze manier ervaar je goed wat zij voelen en hoe zij in de hele situatie staan.

De schrijfstijl van Mel Wallis de Vries is heel vlot, die stijl mag je ook verwachten in een jeugdthriller. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt, het tempo is hoog en er zit een goede spanning in. Het past daardoor goed bij de doelgroep, ook al doordat de personages zelf 16 tot 18 jaar zijn. De sfeer in het bos erg goed neergezet, je kan helemaal voor je zien hoe deze blokhut tussen de bomen staat. Beetje mist erbij en je hebt de ideale setting voor een thriller!

Daarnaast is het boek zelf ook heel mooi om te zien. De blauwe kleur van de kaft wordt doorgetrokken in de vormgeving binnenin het boek en natuurlijk op de sprayed edges. De reden dat er slechts vijf van de zes personages op de cover staan, wordt door Mel uitgelegd in het boek; het zou anders te druk worden. Wel vind ik het persoonlijk jammer dat ik de omschreven uiterlijke kenmerken van de personages niet terug zie komen op de cover. Wist je trouwens dat je je op kunt geven als covermodel? Kijk daarvoor op https://www.melwallisdevries.nl/.

Zelf heb ik erg van Kansloos genoten. De vaart in het verhaal zorgt dat je het met moeite weg kunt leggen. Er gebeurt voldoende, ondanks dat de personages zich constant op dezelfde plek bevinden. Ik las dit boek in het donker en toen opeens de verwarming begon te tikken, kreeg ik direct kippenvel! Richting het einde kreeg ik wel vermoedens over het plot, alleen de dader bleef voor mij lang een verrassing. Er gebeurt in dit plot een heleboel, wat zeker voor spanning zorgde maar ook voor een redelijk abrupt einde. Ik had graag nog een epiloog gelezen waarin nog wat vragen beantwoord zouden worden. Desondanks vind ik dit de ultieme jeugdthriller en kan ik deze aanraden aan iedereen die van spannende verhalen houdt. Dit zorgt ervoor dat ik het boek 3.5 ster geef!

Eerder verschenen op Perfecte Buren