"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Kiekeboe

Woensdag, 17 juli, 2019

Geschreven door: Chris McGeorge
Artikel door: Annelien Kruithof

Niet bepaald een snel boek

[Recensie] Het idee voor dit verhaal vond ik erg origineel. Het klinkt mysterieus en lange tijd blijft dit ook zo. Hoe kunnen zes jongeren een tunnel in varen waarvan er uiteindelijk maar één aan de andere kant de tunnel weer uitkomt? Ook het begin van dit boek is goed gedaan.

Je begint met lezen over Robin. Hij signeert zijn boek in een boekwinkel en aangezien dit niet bepaald storm loopt is er ruimte voor hem om te mijmeren over het onderwerp van zijn boek: zijn vrouw Sam. Dan krijgt hij een telefoontje van Matt over een bijzondere situatie. Wat echter pas goed de aandacht trekt is wanneer Matt over Sam begint. Als lezer ben je ook meteen alert en wil je hetzelfde als Robin, meer te weten komen over Matt, zijn situatie én Sam.

Hoewel de opbouw van het boek goed is, is het niet bepaald een snel boek. Halverwege het boek heb je nog altijd veel vragen. Toch weet McGeorge de spanningsboog gespannen te houden. Wat ik wel erg jammer vind is dat ik niet op al mijn vragen antwoord heb gekregen.

Wanneer het einde van het boek nadert zijn er een aantal lijnen die samen komen. Op deze punten krijg je als lezer dus gelukkig meer duidelijkheid. Helaas vond ik het ook steeds ongeloofwaardiger worden en bleven er teveel losse eindjes over of gebeurtenissen waarvan ik mij afvroeg wat de toegevoegde waarde was in het verhaal. Ik kan niet al deze punten gaan benoemen op deze plek omdat ik geen spoilers wil geven maar wat is nou het ding met aanvaarding en dit teken? Sam is vermist en ik snap dat politie niet meteen actie ondernam, maar inmiddels is ze al een tijdje vermist. Het is raar dat er nooit een zoektocht lijkt te zijn geweest.

Foodlog

De personages vond ik moeilijk te doorgronden. De vrienden over wie het verhaal gaat hebben een bijzondere band maar als lezer bleef ik hen oppervlakkig vinden. Je krijgt als lezer maar weinig informatie over deze vrienden. Je komt niet echt te weten wie het waren. Met Robin leefde ik mee. Het verdriet om zijn vermiste vrouw maar ook de mysterieuze situatie van de vrienden waar hij meer over wil weten. Helaas deed hij zulke stomme dingen (en niet altijd voor het eerst) dat het medeleven ook weleens omsloeg naar irritatie…

Omdat het idee van dit verhaal zo goed was, waren mijn verwachtingen van de ontknoping misschien wat te hoog. Ook worden er tijdens het verhaal soms iets teveel dingen weggegeven waardoor ik niet heel verrast meer was door het einde. Ik heb een groot deel van dit boek genoten door de originaliteit en de schrijfwijze. Helaas vond ik ongeloofwaardigheden echt teveel aanwezig en vond ik de personages niet sterk genoeg neergezet. Dat is de reden waarom ik dit boek 2,5 ster geef.

Eerder verschenen op Perfecte Buren