Een razend spannend boek dat subliem in elkaar zit
[Recensie] SPOILERALERT als je het voorgaande deel niet hebt gelezen!
Gwen Proctor is er in geslaagd om haar kinderen te redden uit de handen van haar ex-man en seriemoordenaar Melvin Royal. Maar nog steeds zijn ze niet in veiligheid. Nu Melvin is ontsnapt uit de gevangenis, is hij op jacht naar hen. Gwen beslist om hun schuilplaats te verlaten om samen met Sam Cade op zoek te gaan naar haar ex-man. Ze wil kost wat het kost Melvin vinden, zich bewust van de gedachte dat een van hen het niet zal overleven.
Met Killman Creek heeft Rachel Caine een razend spannend boek neergezet. Het is het vervolg op het eerste deel en bestseller Stillhouse Lake, een reeks dat draait rond Gwen Proctor. Dit tweede deel sluit naadloos aan op waar het eerste deel is geëindigd. De plot zit wederom uitstekend in elkaar. Er is goed over nagedacht, en wanneer je denkt dat het niet spannender kan, word je verrast met een spectaculaire ontknoping. Het is een verhaal vol verrassende wendingen en spannende cliffhangers. Wat maakt dat het heel moeilijk is om het boek weg te leggen. Het is een erg verslavende serie. Het mag duidelijk zijn dat er meer dan spanning genoeg zit in het verhaal. Dit van zodra je het boek opent. Wie het vorige boek heeft gelezen, wil echt weten hoe het nu verder gaat met Gwen en haar kinderen, Lanny en Connor. De spanning zit daardoor in meerdere lagen in het verhaal. Niet alleen de vele actiescènes zijn hiervoor verantwoordelijk, maar vooral ook de emoties die de personages voelen en uiten. Hun verdriet, angst, woede en twijfel. Elk van hen wordt in de loop van de verhaallijn geconfronteerd met zaken die hen doen twijfelen, die hun leven nogmaals overhoop halen. En die zelfs ons als lezer enorm verrassen.
Er zijn twee grote verhaallijnen die centraal staan in Killman Creek en waar alles rond draait. Je hebt Gwen en Sam die jagen op Melvin. Ze krijgen daarbij hulp van een goede vriend van Sam, FBI-agent Mike. Hun zoektocht naar Melvin loopt totaal niet zoals gehoopt, met veel tegenslagen en onverwachte wendingen. Daarnaast is er nog de verhaallijn van Lanny en Connor, die ondertussen verblijven bij Javier en Kezia. Twee mensen die Gwen volledig vertrouwt, waardoor ze denkt dat haar kinderen veilig zijn. Maar er is iets wat Gwen niet weet. Hoe verder het verhaal vordert, hoe meer de verhaallijnen in elkaar overlopen. Tot de ultieme ontknoping.
Hoewel de personages intussen al gekend zijn, merk je zeker nog evolutie in hun karakter. Zo is Gwen Proctor moediger en sterker dan ze ooit was. Ze geeft niet op, zelfs al komt de band met haar kinderen en Sam onder een extreme druk te staan. Enkele keren zie je haar een kleine terugval krijgen naar hoe ze vroeger was, de angstige en naïeve Gina Royal. Maar zoals altijd herpakt ze zich en vecht ze voor haar kinderen. Voor wat Lanny en Connor betreft heeft Rachel Caine extra gefocust op hun gevoelens. Wat zij meemaken laat enorme sporen achter. Vooral bij Connor krijg je inkijk in hoe hij over zijn vader denkt, hoe hij ermee worstelt, ook met zichzelf. Iets wat heel realistisch is neergezet. Gelukkig kan hij rekenen op Lanny, zijn oudere zus die haar broertje altijd zal beschermen. Zij ziet er sterker en stabieler uit, maar ook zij heeft het moeilijk. Maar naast alle ellende, voelt Lanny voor het eerst vlinders in haar buik.
Het is altijd moeilijk om een succesvol eerste deel van een reeks te evenaren met een volgend boek. Toch is Rachel Caine daarin mijn ogen heel goed in geslaagd met Killman Creek. Ik vond het wederom een razend spannend boek dat subliem in elkaar zat en perfect aansloot op het voorgaande boek. Ook las het boek heel erg vlot, dankzij de aangename schrijfstijl van Rachel Caine. Maar om helemaal eerlijk te zijn, vond ik Stillhouse Lake nog net een tikkeltje origineler en ingenieuzer qua plot. Ik blijf in elk geval grote fan van Rachel Caine en de Gwen Proctor-reeks. Het derde deel Wolfhunter River is net verschenen, en ik kan haast niet wachten om erin te beginnen. Voor nu geef ik Killman Creek een dik verdiende 4 sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
