"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

‘Kismet’

Dinsdag, 22 januari, 2019

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Jeanine Feunekes-Both

Niet alledaags liefdesverhaal

[Recensie] Zo ongeveer alles zit Moira tegen in het leven. Ze is gescheiden, ze wordt vals beschuldigd van het verduisteren van geld en ze heeft geen eigen woning meer, Moira woont in bij haar zus. Om er een keer tussenuit te gaan en haar zinnen te verzetten, besluit Moira naar een feest te gaan, een
Amerikaans tuinfeest van vrienden. Niet iedereen onthaalt haar vriendelijk vanwege haar verleden. Haar ex is verdwenen en niemand gelooft in Moira’s onschuld.
Tijdens dat Amerikaanse tuinfeest ontmoet Moira Finn Bastin. Moira raakt in de loop van de avond geïntrigeerd door hem en ze wisselt enkele woorden met hem. Als ze ’s avonds afscheid nemen, zegt hij dat ze elkaar vast weer tegen zullen komen als Moira dat ook gelooft. Het is kismet, zoals Finn zegt: lotsbestemming. Enkele weken later ontmoet Moira inderdaad Finn weer en ze maken nader kennis met
elkaar. Finn blijkt een lange sabbatical te hebben. Hij heeft een behoorlijk bedrag gewonnen met pokeren en kan hierdoor doen wat hij wil en dat is reizen. Ze spreken af voor een date en ze voelen zich duidelijk aangetrokken tot elkaar.
 
De proloog belooft al veel: deze is intrigerend en mysterieus. Hij nodigt uit tot verder lezen. Het verhaal begint daarna vanuit het perspectief van Moira. Vanaf het eerst moment vond ik Moira Singer lief en sympathiek. Ze verlangt naar een romantische comedy-liefde en denkt deze nooit te vinden.
Het boek heeft een aangename schrijfstijl met een humoristische toon waardoor het verhaal lekker weg leest. De gesprekken tussen Finn en Moira zijn uitgebreid, er zijn veel dialogen aanwezig in dit verhaal. Je leert beide karakters weliswaar goed kennen op deze manier, maar ondanks de leuke gesprekken tussen beide personages, vond ik dat er teveel nadruk lag op de dialogen, de daadwerkelijke bezigheden van de personages vielen hierdoor naar de achtergrond.
Af en toe zijn scènes te gedetailleerd beschreven, ik vind het prettiger dat er wat aan je fantasie
wordt overgelaten: 
“Een deel van mijn
zomerkleding ligt nog opgeslagen in dozen op zolder en na even zoeken vind ik
een blouse met korte pofmouwen die prima staat op een spijkerbroek. De kleren
ruiken een beetje muf en ik gooi ze in de machine voor een ultrakort programma.
Daarna in de droger, dat red ik net.” (Pagina 27).
Moira en Finn zijn een leuk stel, ze passen goed bij elkaar en er is in het verhaal een echte klik
tussen hen. Toch voelde ik persoonlijk niet de verliefde spanning tussen de personages tijdens het lezen van het eerste deel van het verhaal, ondanks dat deze wel beschreven wordt. Finn en Moira zijn leuk samen, er zitten hints naar erotische scènes in het verhaal en ze vormen samen gewoonweg een leuk stel. Ik miste echter het gevoel van aantrekkingskracht tussen hen.
Als Moira op zoek is naar haar telefoon, ziet ze de computer van Finn. Nieuwsgierig als ze is, bekijkt ze de foto’s die Finn van hen heeft gemaakt de afgelopen dagen. Echter Moira vindt ook foto’s van
zichzelf die ze niet kent en waarvan ze niet weet wanneer ze gemaakt zijn. Ik kreeg op dat moment een unheimisch gevoel. Wie is Finn eigenlijk? Kan Moira hem wel vertrouwen? Moira vindt ook de memoires van Finn en begint deze te lezen. Vanaf dat moment verandert het perspectief en lees je het verhaal vanuit Finn. Dat was ook het moment dat ik in de ban raakte van het verhaal en ik verbanden
begon te zien. Ik voelde toen ook eindelijk de aantrekkingskracht tussen beide personages. Wat een leuk stel zijn Moira en Finn. Jammer dat dit niet beter uit de verf kwam in het eerste deel. Het tweede deel van het boek is spannend, mysterieus en geheel anders dan het eerste deel van het boek.
Het boek bevat ook een derde deel, nu weer vanuit het perspectief van Moira. Met dit deel verraste de schrijver mij. Kismet is geen voorspelbaar verhaal. 
Het boek eindigt met een epiloog en nog een stuk “Na de aftiteling” dat je zeker moet lezen.
Zoals ik al eerder zei, is Kismet geen voorspelbaar verhaal. Ook het einde is anders dan ik verwachtte. Ik blijf met een aantal vragen zitten. Ik weet niet of de schrijver met een tweede deel komt, of dat
hij het bij dit verhaal laat. Beide opties hebben zo hun eigen aantrekkingskracht.
Kismet is een niet alledaags liefdesverhaal, wat mij nog even bezig zal houden. Ik vond vooral het tweede deel, vanuit het perspectief van Finn erg goed geschreven. Leuk weetje: de schrijver heeft een soundtrack gemaakt voor bij Kismet
 
Eerder verschenen op Perfecte Buren