Een boek waar veel thrillerfans van zullen smullen en nog lang nagenieten
[Recensie] Aan de oevers van de Theems wordt een koffer gevonden met het lichaam van Thomas Hoffman. Hij is op gruwelijke wijze verminkt, zelfs de ervaren rechercheur Erika Foster heeft zoiets nog nooit eerder gezien en is volledig van de kaart. Samen met inspecteur Kate Moss gaat ze op zoek naar de dader. Al snel maken ze de link naar een andere zaak van een tweetal weken geleden, waarbij iets verder aan de oevers van de Theems een vrouwenlichaam gevonden werd. Bovendien wordt het al snel duidelijk dat het niet om één dader gaat maar om meerdere. Het is een race tegen de klok om deze seriemoordenaars te stoppen voor ze nog een keer toeslaan. Maar dan wordt Erika zelf het slachtoffer van een brutale aanval waardoor ze enkele weken uitgeschakeld is. Ondertussen blijft het onderzoek verder doorlopen. Erika zou Erika niet zijn mocht ze bij de pakken blijven zitten, ze bijt op haar tanden en gaat door tot het bittere eind om de daders te kunnen oppakken.
Koud bloed is al weer het vijfde deel in de thriller serie met rechercheur Erika Foster in de hoofdrol. Hoewel ik na het lezen van Het meisje in het ijs, het eerste deel, nogal sceptisch was, vind ik het geheel beter en beter worden. Koud bloed leest als een voorbij razende hoge snelheidstrein en je kan het ook onmogelijk opzij leggen eenmaal je eraan begonnen bent. Robert Bryndza is een auteur die aandacht schenkt aan de meningen van zijn lezers en er dan ook rekening mee houdt in zijn volgende werken. Hij informeert zich steeds naar hoe zijn lezers willen wat er verder met zijn hoofdpersonages gebeurt en dit maakt het extra leuk. Bovendien ontwikkelen zijn schrijverskwaliteiten zich steeds verder wat Koud bloed alleen meer ten goede komt. Want voor mij is dit tot nu toe de beste Erika Foster thriller.
De inhoudelijke vorm van het boek is dezelfde als de voorgaande: korte, snelle hoofdstukken, waarin afwisselend enerzijds Erika Foster en haar team te volgen is en anderzijds Nina en Max. Ik werd enorm getriggerd om verder te lezen door de hoofdstukken waar zij in voor kwamen. Je wilt weten hoe het verder gaat met Nina en het is een verrassend personage dat heel wat gevoelens bij je oproept. Het ene moment zie je haar als slachtoffer en heb je medelijden met haar, het andere ogenblik heb je een grondige hekel aan haar, om haar daarna naïef en lief te vinden. Als lezer ga je door een rollercoaster van emoties wanneer je Nina’s verhaal leest. Tot de laatste pagina vroeg ik me af of zij nu ook een slachtoffer was of niet, en hier ben ik nog altijd niet helemaal uit.
De andere personages, die we kennen uit de voorgaande boeken, zien we verder groeien en worden op een levendige manier weergegeven. Door een korte omschrijving van hen te geven zorgt Robert ervoor dat Koud bloed ook gemakkelijk te lezen is voor wie de voorgaande boeken nog niet heeft gelezen. Hij maakt deze lezers bovendien nieuwsgierig naar deze personages, zodat zij geprikkeld worden om ook de vorige boeken te lezen. Maar wie de personages reeds kent, leert van sommige toch een ander kantje kennen, niet iedereen lijkt te zijn wie hij is. Erika haar Slowaakse achtergrond wordt hier meer in de kijker gezet, door sommige culturele verschillen in de kijker te zetten. Slowakije waar de familiale banden en tradities nog van belang zijn, naast het groeiende individualisme in Groot-Brittannië.
De thrillers van Robert Bryndza bevatten ook steeds een boodschap en hij kaart ook vaak sociale wantoestanden aan. Hier in Koud bloed verwijst hij naar het klassenverschil tussen arm en rijk. De situatie van Charlene die afkomstig is van een rijk nest wordt naast die van Max gezet die alles doet om te overleven in een grote stad als London. Vaak is het een vicieuze cirkel waar je moeilijk uit kan eenmaal je in de mallemolen van werkloosheid, uitkeringen, geldnood, … raakt, wat ook dikwijls eindigt op straat als dakloze. Bryndza heeft hier duidelijk over nagedacht en brengt dit op een indringende manier weer waardoor je toch af en toe even stopt met lezen om het te laten bezinken en over na te denken. Voor mij was dit toch wel de beste Erika Foster thriller tot hiertoe. Het is een boek waar veel thrillerfans van zullen smullen en nog lang nagenieten. Ik scoor het dan ook een 4,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
