Een geslaagde gelaagde roman
[Recensie] Luuk is een commercialregisseur en iemand die volgens zijn eigen regels leeft. Wanneer hij na een ongeluk in een rolstoel belandt, wil hij nog steeds zijn eigen regels handhaven. Maar nu niet om mee te leven, maar om mee te sterven. Hij besluit het leven te verlaten in Hollywoodstijl, met een pistool aan zee. Dat lijkt hem wel wat.
Maar op de plek waar dat moet gaan gebeuren aangekomen, weet Luuk een mishandeling van een vrouw te voorkomen en ziet voor zichzelf een nieuw levensdoel: het bestrijden van onrecht. Hij is oprecht blij.
Maar dat gaat niet zo gemakkelijk als hij dacht, daar is meer voor nodig.
In de lekker korte hoofdstukken neemt de auteur je door middel van het filmisch beschrijven van gebeurtenissen en gedachten mee naar het leven van Luuk. Soms lijkt het alsof je Luuk hoort vertellen in plaats van over hem te lezen.
“Voor de vrouwen later in mijn leven, die graag de diepste gevoelens met me wilden uitwisselen, was deze jeugd geen pre. Maar voor de latere moeder-zoonrelatie was de stilte oké. Ook al werden er soms maar twee zinnen gezegd in het uur waarin we samen op een terras zaten, we waren heel erg samen.”
De personages zijn duidelijk beschreven, het zijn mensen van vlees en bloed waar je over leest. Soms zijn ze zo vol emotie dat je er een beetje van schrikt, maar dat maakt ze nog menselijker naar mijn mening.
De manier van denken van de personages is zo nu en dan angstaanjagend, dan weer hartveroverend maar nooit ongeloofwaardig; het zijn tenslotte mensen.
“Op sarcasme heb ik niet het alleenrecht. Ze buigt over de tafel heen en geeft me een hand. Het kortstondige contact tussen de twee handen en de vier ogen is geen ontmoeting, maar een haast onbedoelde reflex. Ze zet haar leesbril op en verdwijnt in een dossier. Ik kijk naar het ‘kittige kapsel’ dat boven de map uitsteekt. Misschien dat deze vijftigjarige vrouw zichzelf buiten werktijd ‘een gek mens’ noemt en straks vooraan staat mee te zingen als de bijna zestigjarige Billy Idol ons land aandoet.”
Humor is zeker aanwezig in Laag vliegen de helden wat vooral gaat over het wel of niet accepteren van wat je voor je kiezen krijgt en het omgaan met de problemen in het leven. Dit alles met een snufje melancholie en overgoten met een spannend sausje maakt het tot een gelaagde roman om van te smullen. Het einde is werkelijk genieten.
—
Eerder verschenen bij Graag Gelezen
