"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Langs de kustlijn

Maandag, 1 augustus, 2022

Geschreven door: Dorthe Nors
Artikel door: Jeanette van de Lindt

Heden, verleden en toekomst langs de Waddenzee

[Recensie] Nog voor ik begon met lezen zocht ik eerst de kustlijn op die Dorthe Nors heeft gevolgd. Google maps en Google streetview geven een duidelijk beeld van de reis die Dorthe maakte van het Deense Skagen in het uiterste puntje van Jutland tot aan Den Helder in Nederland. Maar om de essentie van de reis echt te begrijpen heb je de woorden van Dorthe Nors nodig. Ze schrijft in beeldende taal over haar belevenissen onderweg. Over de mensen die ze tegenkomt en de plaatsen die ze bezoekt. Ze gaat onder andere langs kerken, sluizen en winkels en maakt de lezer deelgenoot van de geschiedenis van kleine plaatsen waar ze langskomt. Ze praat met mensen die soms een stukje met haar meereizen. Naadloos schakelt ze over naar wonen en werken in Amsterdam en een schilderijtje in het Rijksmuseum.

Het lijkt alsof ze van de hak op de tak springt maar dat is schijn. Alles wat ze beschrijft is met elkaar verbonden. In het ene hoofdstuk lijkt ze bijna een bewoner van de plek waar ze op dat moment is terwijl ze in het volgende hoofdstuk overduidelijk een toerist is. En soms springt ze van een plaats in Denemarken naar Amsterdam. Een stad die duidelijk een plaats in haar hart heeft en die ze vaker erbij haalt om een vergelijking te maken met de plek waar ze op dat moment is. Maar net zo gefascineerd is ze door het langgerekte waddengebied. Op het moment dat ze over de wadden schrijft lijkt ze weg te dromen in een eigen wereld. Zo bezoekt ze Listland aan de Duitse kust en terwijl ze daar op een duintop staat mijmert ze:

“Het is volkomen zichzelf, dit landschap. Het spreekt Deens, Fries, Zuid-Juts noch Duits. Het spreekt lichaamstaal, ontvouwt zich in de herinnering en doet wat het wil. De zon gaat onder in het westen, de maan staat groot aan de hemel. De eerste sterren schemeren boven een gigantisch zweefduin in het oosten.”

Je voelt de wind in je haren en het zand onder je schoenen. Ondanks haar soms romantische woorden treft ze ook regelmatig een andere omgeving dan ze kende uit het verleden. Het toerisme rukt op en dat heeft gevolgen voor kustplaatsen en kleine dorpen daar vlakbij. Soms is de tijd stil blijven staan maar vaker constateert ze dat vroeger niet meer terugkomt. Of dat erg is laat ze aan de lezer zelf over om te bepalen.

Boekenkrant

Langs de kustlijn is een kleine paperback en dat verbaasde me. Want de Deense uitgave is voorzien van foto’s van de fotograaf Henrik Saxgren. In deze paperback moet de lezer het van de eigen fantasie hebben. En, zoals eerder gezegd, van Google streetview.
De vertalers Edith Koenders en Adriaan van der Hoeven lijken wel zielsverwanten van de schrijfster want ze hebben een prachtige vertaling afgeleverd die zeker bijdraagt aan het leesgenot.


Langs de kustlijn is een boek om meerdere keren langzaam en genietend te lezen.

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Boeken van deze Auteur:

Minna Needs Rehearsal Space

Spiegel spiegel schouder

Spiegel, spiegel, schouder