Groepstherapie op Ameland
[Recensie] Bram is al zijn hele leven anders dan anderen, waar hij zich altijd al onzeker over voelde. Wanneer hij ontdekt dat hij homoseksueel is, ontwikkelt hij een angststoornis. Dit heeft veel invloed op zijn dagelijkse leven en het neemt het op een gegeven moment volledig over. Bram beseft zich dat hij hulp nodig heeft en neemt daarom een heftige beslissing. Hij vertrekt voor een aantal weken naar groepstherapie op Ameland, waar hij niemand kent.
Zes jongeren gaan samen in groepstherapie. Zes jongeren met allemaal hele verschillende (mentale) problemen. Hierover gaan ze in gesprek met elkaar. Zullen ze van elkaar leren of trekken ze elkaar de afgrond in?
Taboe op mentale gezondheid doorbreken
Het thema in Later als ik vliegen kan is overduidelijk: mentale gezondheid. Uit cijfers blijkt dat 18 procent van de jongeren (12 tot 25 jaar) zich psychisch ongezond voelt. Het onderwerp is altijd beladen. Adriaan Volk hoopt met zijn indringende debuut gesprekken los te maken over mentale gezondheid.
Bram is vanaf de eerste pagina een intrigerend personage. Al vroeg in het boek wordt duidelijk dat hij homoseksueel is en dat hij kampt met een angststoornis. We lezen hoofdstukken over Bram in het heden, afgewisseld met het verleden, waardoor er nieuwsgierigheid opgewekt wordt en je graag alles over Bram te weten wil komen. Je krijgt hierbij een blik in het leven van een hele jonge Bram, waardoor veel van je vragen beantwoord worden.
Een andere drijfveer om verder te willen lezen komt wanneer Bram in de groepstherapie zit. Tijdens de groepstherapie zijn er naast de groepssessies ook individuele sessies, om Bram een zo goed mogelijke begeleiding te kunnen geven. De groepssessies zijn met de andere vijf jongeren, maar ieder heeft persoonlijke problemen, waardoor je al snel de vraag krijgt ‘Hoe kunnen deze jongeren elkaar helpen?’ Eén personage versterkt het gevoel dat deze vorm van therapie niet werkt, maar Volk weet je te verbazen met prachtige karakterontwikkelingen.
High-end boutique hotel
Adriaan Volk is een Nederlandse schrijver. Later als ik vliegen kan is zijn debuut. Inmiddels werkt hij ook aan een tweede verhaal. De laatste jaren was Volk werkzaam bij een high-end boutique hotel in Amsterdam, maar deed hij ook freelance schrijf- en redactiewerk.
Om te voorkomen dat het boek als te heftig wordt ervaren, wordt er regelmatig afgewisseld met wat lichtere thema’s. Denk hierbij aan vriendschaps- en relatieontwikkelingen, plezier die de jongeren ook ervaren tijdens de therapie en zelfs een stukje humor. Dit is zeer welkom, gezien het gaat om een Young Adult-boek.
Dit boek gaat uiteraard diep in op mentale gezondheid. Het is een Young Adult-verhaal waarbij vermeld wordt dat het geschikt is voor 15 jaar en ouder. Sommige gebeurtenissen zijn echter zo heftig en levensecht beschreven, dat de leeftijdsaanduiding te jong voelt. 18 jaar en ouder is in mijn ogen passender.
De schrijfstijl van Volk is prettig. Naast dat hij de thema’s op een prettige manier doseert, schrijft hij ook beeldend. Je wordt echt meegenomen naar Ameland en wanneer Bram over het strand wandelt, krijg je zelf ook zin om over het strand te lopen.
Later als ik vliegen kan is een indringend debuut. De ontwikkeling van de personages staat centraal en het zet je zeker aan het denken. Het smaakt echter ook zeker naar meer, aangezien Volk het geheel op een mooie manier heeft samengebracht in een ontroerend en meeslepend verhaal. Hoewel het zeker een aanrader is en het onderwerp zeer belangrijk is, kan het voor de jonge lezers als te heftig ervaren worden.
—
Eerder verschenen op Meerboekenblog
