Meesterschrijver verkwanselt prima onderwerp in afgeraffelde nep-horror
[Recensie] Als er een auteur is waarmee ik ben opgegroeid dan is het wel Stephen King. Nu lees ik de boeken van King nog steeds erg graag en ik was dan ook ontzettend benieuwd naar zijn allernieuwste boek Later.
In dit boek vertelt Jamie Conklin over de gebeurtenissen die hij gedurende zijn kinder- en tienertijd heeft meegemaakt. Jamie is geboren met de gave dat hij geesten kan zien. Hij heeft hier weinig problemen mee aangezien de doden na een paar dagen verdwenen zijn. Maar alles verandert wanneer de ex van zijn moeder die politieagente is, hem nodig heeft bij een klopjacht op een moordenaar. De titel past hier goed bij omdat Jamie op latere leeftijd pas vertelt wat hem destijds is overkomen.
Het boek begint al goed wanneer de zin “Ik denk dat dit een horrorverhaal is. Lees zelf maar,” voorbijkomt. Ik zag weer een paar uurtjes heerlijk griezelen voor me en begon dan ook vol overgave te lezen.
Helaas bleek het horrorverhaal wel heel erg ver te zoeken. Ja, er komen geesten in voor, maar het blijft allemaal een beetje gemoedelijk. Deze doden mensen doen meer denken aan Casper het spookje dan aan horror. De echte spanning ontbrak. De opmerking dat het een horrorverhaal is wordt herhaald op pagina 164. Ondanks dat je dan al over de helft van het boek bent, krijg je wel het gevoel dat de spanning nu pas echt gaat beginnen.
Er had zoveel meer uit deze verhaallijn gehaald kunnen worden dan wat er nu daadwerkelijk op papier is gezet. Het boek zelf is slechts 272 pagina’s, de gehele verhaallijn had veel uitgebreider gekund. Zeker omdat het gedeelte waarnaar het gehele verhaal opbouwt wel heel snel wordt afgeraffeld, in een paar pagina’s. Het voelde een beetje alsof je als kind dagenlang zit te wachten totdat het 5 december is en je vervolgens te horen krijgt dat Sinterklaas even snel een cadeautje in de brievenbus heeft gepropt en weer terug naar Spanje is vertrokken.
Helaas kan ik niet anders dan dit boek beoordelen met slechts 2,5 ster, vooral omdat er in mijn ogen te lang wordt toegewerkt naar een uiteindelijk erg karige ontknoping.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
