Andere benadering van fotograferen
[Recensie] Fotograferen vanuit je hart, zó zou je dit boek kunnen noemen. Natuurlijk zijn er fotografische basisbeginselen, is er elementaire en voor de liefhebbers ook secondaire fotografische kennis waarvan het goed is dat je die beheerst om tot mooiere resultaten te komen. Maar laat dat alles de persoonlijke spontaniteit niet in de weg staan want dan heb je misschien een technisch geslaagde of zelfs perfecte foto maar mist deze de persoonlijke touch en dan is het toch een foto zonder ziel en zeggingskracht.
Henry Carroll wil in dit boek graag duidelijk maken dat je als fotograaf je eigen weg mag volgen en je niet gebonden moet voelen aan fotografische regels. Hij is dan ook niet zo’n voorstander van die geijkte benadering.
Dat zijn zienswijze aanslaat, blijkt uit het feit dat het boek inmiddels aan z’n derde druk toe is. Het is bondig van omvang en helder van opzet, ingedeeld naar de thema’s compositie, belichting, licht, manipulatie en locatie. Ieder hoofdstuk wordt steeds besloten met een onderdeel ‘Technisch aspect’ waarin wat dieper maar nog steeds algemeen toegankelijk op de techniek van fotograferen wordt ingegaan.
Het boek bestaat uit foto’s van de meest uiteenlopende locaties die worden voorzien van kort en helder commentaar dat voor iedereen begrijpelijk is. De tekst legt de foto als het ware uit en maakt duidelijk hoe je zelf een dergelijke foto kunt maken.
In één pakkende zin die in vet halverwege de tekst wordt afgedrukt, wordt de intentie samengevat. Een mooi voorbeeld daarvan is de eerste foto die als kop heeft: Waar sta je? Halverwege de tekst is dan de samenvatting: “In feite draait alles om twee dingen: je linkervoet en je rechtervoet”.
Een andere foto met een weggegooide fles op de grond heeft als titel: De kleine dingen en hier staat in vet in de toelichtende tekst: “Met een geringe scherptediepte creëer je een intieme verhouding met een plek”. De tekst bij een foto uit 1883, met mensen bij de Grand Canyon van de Colorado rivier heeft als opschrift: De menselijke toets en hier luidt de samenvatting: “Als je mensen in de compositie opneemt, krijgt de toeschouwer een radicaal andere relatie met een plek”. Met dergelijke woorden wil de auteur de lezer/fotograaf aan het nadenken zetten.
Het boek sluit af met een hoofdstuk Juridische kwesties waarin vragen over wat wel en niet is toegestaan, worden beantwoord.
In dezelfde opzet verscheen eerder van Henry Carroll Lees dit als je topfoto’s wilt maken waarin hij meer de basisprincipes van fotograferen bespreekt aan de hand van foto’s. De mooiste foto in dit boek is een macro opname van insectenogen met een verbluffend fraai resultaat. Ook dit boek heeft al meerdere herdrukken gekregen.
Wat er aan het begin van dit boek in vet gedrukte letters wordt gezegd, geeft nog eens duidelijk weer wat de auteur graag wil overbrengen: “Geweldige foto’s maken heeft minder te maken met technische kennis en veel meer met een goed gebruik van het waardevolste onderdeel van je uitrusting: je ogen”.
Henry Carroll is fotograaf, schrijver en spreker. Hij behaalde zijn mastertitel fotografie aan het Royal College of Arts en organiseert fotografievakanties, cursussen en evenementen in het Verenigd Koninkrijk.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
