"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Leeuw met strepen

Zaterdag, 26 september, 2020

Geschreven door: Marlene Rebel, Lucinda Vos, Sophie Pluim
Artikel door: Jaap Friso

Afkeer van pestlijders

[Recensie] De pest en pandemie zijn helemaal terug in de literatuur en het theater. De Pest van Camus uit 1947 stond aan het begin van de corona-periode zelfs weer even in de bestsellerslijst en is de komende tijd in verschillende bewerkingen in het theater te zien. En er staan veel andere boeken en voorstellingen over pandemieën op de rol. De verschijning van het kinderboek Leeuw met strepen, met een hoofdrol voor de pest,  heeft waarschijnlijk niets te maken met de actualiteit maar dit toeval maakt het boek wel een stuk relevanter.

Jacob en zijn zusje Catrijn verschuilen zich in hun huis nadat hun moeder is overleden.  Jacob wordt naar een weeshuis gebracht omdat de vader spoorloos lijkt.  Zijn zusje heeft een huidaandoening  waarvan de symptomen lijken op de builenpest en dus is de kans groot dat ze tussen ernstig zieke mensen terecht komt. Het avontuur in Leeuw met strepen bestaat er uit dat Jacob, samen met een aantal jongens, zijn zusje probeert te redden.

Het duo Marlene Rebel en Lucinda Vos richtte zich tot nu vooral op educatieve projecten en dat is gelukkig niet terug te lezen in hun eerste kinderboek, ondanks een beknopte verklarende woordenlijst. De toon is niet uitleggerig, er had wat mij betreft nog wel wat meer context aan deze historische pandemie mogen worden gegeven. Al is de sfeer wel goed getroffen, zeker als het gaat om de snavelmaskers en de afkeer van pestlijders onder mensen die niet worden getroffen door de ‘zwarte dood’. De nadruk ligt meer op het avontuur dat een hoog ‘jongensboekgehalte’ heeft, met de voorspelbaarheid die bij dat genre hoort.  Behalve dan het feministische randje.  De jongens proberen het zusje uit het pesthuis te bevrijden maar Catrijn is vrouws genoeg om daar een steentje aan bij te dragen. De verhaallijn over de genderidentiteit van een van de personages is ook een lijntje in die richting.

De losse teksten tussendoor, waarin mysterieuze personen aan het woord zijn, zijn een misser en houden eerder op dan ze iets toevoegen aan de spanningsboog. Sophie Pluim maakte een prachtige coverprent. Daar had het bij mogen blijven, de getekende ratten die over de pagina’s kruipen, zijn te kinderlijk voor deze leeftijdsgroep.

Boekenkrant

Het onderwerp is natuurlijk een schot in de roos in deze tijd. De angst en paniek zijn herkenbaar en het is interessant om te ontdekken welke verschillen en overeenkomsten er zijn met de situatie waarin we nu leven

Eerder verschenen op Jaapleest

Boeken van deze Auteur:

Winter (1+)

Herfst (1+)

Het huisje zonder heks (3+)

Zomer

Enzo en de strijd tegen de Oni