Hoe mooi, dierbaar en hecht kan vriendschap toch zijn
[Recensie] Liliën: Samen met collega-recensent Peggy heb ik al ruim een jaar kunnen genieten van de vierdelige serie Liefde, natuurlijk van Susan Muskee. We hebben het wel en wee gevolgd van de vriendinnen Cleo, Kim, Abigail en Sophie. Mid-twintigers die hun eerste stappen zetten op de arbeidsmarkt, liefdesverdriet overleven en zichzelf en elkaar beter leren kennen. Na een flink jaar met ze meegeleefd te hebben, is het nu tijd voor de afsluiting. Het lezen van Sophie’s verhaal was bitterzoet: blij dat er weer een vervolg was, en verdriet dat er hierna niets meer komt. Althans niet in deze reeks. De cover is weer een verrukking om naar te kijken. Alleen herken ik Sophie niet in de figuur op de kaft. Ze heeft een eigen smaak en draagt alleen maar vintage kleding. Mooie rokken met petticoats en de persoon op de omslag heeft een simpele rok aan.
Peggy: In het vierde en tevens laatste deel in de serie staat Sophie in de schijnwerpers. Na het winnen van een ‘green card’ is ze net aangekomen in New York. Ze is helemaal klaar voor de enorme uitdaging die haar te wachten staat. Ze wil zo snel mogelijk een thuis maken van haar nieuwe doch piepkleine appartementje. Gelukkig heeft ze een klein spaarpotje, en kan ze nog wel even leven en overleven in het dure New York. Ondanks de vele brieven die ze uitstuurt in de zoektocht naar een job, wordt ze nergens op gesprek gevraagd. En dan is er nog Liam, haar grote liefde tijdens haar stage in New York. Hij lijkt nu helemaal niet blij te zijn over haar terugkeer. Gelukkig is er ook een lichtpuntje. Wanneer alles blijkt tegen te vallen, ontmoet ze haar nieuwe buurvrouw June: een pittige dame die Sophie blijft motiveren en aanmoedigen. En dat kan Sophie zeker gebruiken in de woelige tijd die ze beleefd in New York.
Liliën: Sophie is een jonge ambitieuze vrouw voor wie de Nederlandse nieuwswereld te klein is. Ze wil het gaan maken in New York. Na een half jaar stage gelopen te hebben op de Amerikaanse afdeling van een Nederlandse nieuwszender wil Sophie eigenlijk niet terug gaan naar Nederland. In hoeverre heeft dat met haar carrière te maken en met Liam, haar collega met wie ze de laatste paar maanden een relatie heeft?
Thuisgekomen in Nederland solliciteert Sophie als een gek op alle vacatures die ook maar enigszins met nieuws te maken hebben in New York. Zonder baan krijgt ze geen werkvergunning om in Amerika te wonen en werken. Ze doet daarom ook mee aan de jaarlijkse ‘Greencard’-loterij. Een aantal mensen krijgt daarmee wel de felbegeerde verblijfsvergunning en daarmee de kans om het te gaan maken in het ‘land van de mogelijkheden.’ De kansen van winnen zijn ongelooflijk klein, maar Sophie bemachtigt toch een vergunning.
Ze besluit een appartement te huren in NY en op de bonnefooi daar naartoe te emigreren. Sophie heeft een enorme drive om daar te slagen. Daarom neemt ze genoegen met een duur appartement ter grootte van een postzegel. Zelfs haar beide koffers kunnen niet tegelijkertijd in de hal staan. Gelukkig staat er een schoon bed en heeft ze een geweldige onderbuurvrouw June. De snelheid waarmee Sophie vervolgens een baan krijgt en carrière maakt, is haast ongeloofwaardig, maar past wel in het verhaal dat Muskee ons levert.
Het enige wat nu nog ontbreekt in Sophie’s leven, is Liam. Ze hebben elkaar geen beloftes gedaan, maar stiekem hoopt ze dat hij op haar heeft gewacht. Echter, zoals velen weten, wonen er veel meer vrijgezelle dames in NY dan vrijgezelle mannen. Het vrijgezellenleven bevalt hem wel en hij wil zich niet aan Sophie binden. Sophie is er kapot van, maar besluit zich niet te laten kisten. Lang leve internetdaten. Dan komt er een kink in de kabel. Liam. Overal waar ze is, duikt Liam als een ‘jack in the box’ op.
Het leven in het nimmer slapende NY bevalt Sophie enorm, tot er slecht bericht uit Nederland komt. Binnen een dag zit ze in het vliegtuig richting huis. Durft Sophie hierna nog haar dromen te volgen of is de afstand toch te groot?
Peggy: Ook dit laatste deel Siervuurwerk en sneeuwvlokken is zeer vlot geschreven. In twee avonden heb ik het uitgelezen; zo nieuwsgierig was ik om erachter te komen hoe het zou aflopen met Sophie en met haar vriendinnen. In tegenstelling tot de vorige delen is er aan het begin van dit deel geen korte samenvatting van wat er eerder is gebeurd. Dit vond ik niet echt een gemis, eerder een mini stijlbreuk ten opzichte van de vorige delen, en daardoor wel jammer. Wel speelt het verhaal zich opnieuw deels parallel af met het vorige deel Marathons & Mokkataart. Maar ook hier heb ik de indruk dat dit een beetje snel en daardoor minder in detail werd uitgewerkt.
Een gevoel dat mij tijdens heel het boek eigenlijk een beetje overvalt. Het hele verhaal is allemaal net iets te toevallig. Veel gebeurtenissen worden te snel afgehaspeld. Jammer, want iets meer uitdieping en aandacht zou het verhaal in alle opzichte ten goede komen. Het zou veel natuurlijker en minder geforceerd aanvoelen.
Eigenlijk begint het al met de titel, Siervuurwerk & Sneeuwvlokken. Hier wordt er in tegenstelling tot de vorige delen, Scones & Spotlights, Polaroids & Poederdozen en Marathons & Mokkataart totaal geen verwijzing gemaakt naar de bezigheden van Sophie. Er is maar een zeer kleine link tussen het verhaal en de titel. Ook de cover zelf is voor mij net iets te braaf. Een van de belangrijkste kenmerken van Sophie is haar kledingkeuze. Dit element had meer benadrukt mogen worden op de cover.
Liliën: Gevoelsmatig leek dit deel een extra lange deel in de serie. Persoonlijk vind ik dit vierde deel ook het beste deel van de reeks. Er gebeurt veel meer, wat in het snelle NY past. Er zit ook veel meer vaart in en ik baal enorm dat er hierna geen Liefde, natuurlijk meer volgt. Een welverdiende vier sterren voor Muskee die me een paar uur lang in The Big Apple laat vertoeven.
Peggy: Toch heb ik opnieuw genoten van deze leuke feelgoodroman. Hoe mooi, dierbaar en hecht kan vriendschap toch zijn. De epiloog gaf me alvast waar ik de vorige drie delen op hoopte. Hoe gaat het een paar jaar later met de vier hartsvriendinnen? En gelukkig er is nog steeds ruimte voor een eventuele vervolgreeks, waarin veel dieper ingegaan kan worden op een volgende stap in het leven van de hartsvriendinnen. Ik hou het zeker weten in de gaten en zal deze dan zeker met evenveel plezier lezen. In het algemeen wil ik nog meegeven dat ik de opzet en insteek van de vier verhalen zeer origineel vind. Het is erg leuk om een groep van vier personen als vier individuen te leren kennen in vier aparte verhalen. En het thema hartsvriendinnen vormt de magische link. Vandaar dat ik erg hoop op meer van hetzelfde. Ik geef dit deel 3 frisse sterren.
Liliën & Peggy: Het is duidelijk geworden dat we allebei enorm van de serie hebben genoten. Er is een verschil in het aantal gegeven sterren voor dit afsluitende deel. Maar dat is het leuke van lezen. Je kan en mag je eigen mening vormen. Voor de serie in het geheel geven wij gemiddeld 3,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
