Wat krijgen we nou?
[Recensie] Een verhaal vol actie is het, laat de voorplaat van dit prentenboek al direct zien. Een jongetje rent over zijn bed. Hij zwaait met een schepnet – om iets te vangen blijkbaar. Op zijn bed stuitert een knuffel (of is het een monstertje?) met zijn bewegingen mee. Erg hieperdepieper, maar wat gebeurt er allemaal?
Dat zou je moeten weten, want het gaat over jou. JOU, ja, zo begint het:
“Dit is een kort verhaal.
Waarom is het kort?
Omdat het bedtijd is. Het verhaal gaat over jou. Jij ging slapen. En toen was het verhaaltje alweer uit.
Ja, maar eerst ving ik een monster.
Een mónster?
Kijk maar.”
Een leuke invalshoek. De verteller praat tegen het jongetje in het boek. En het jongetje praat terug.
Met behulp van de heftig bewegende figuren in schitterende kleuren zien we wat er intussen gebeurt. Het zijn prachtige monsters, getekend door Kees de Boer. De monsters komen in het groen, paars, lila, met grijptentakels en ogen op steeltjes.
Als we de tekst volgen komen we te weten dat het jongetje meer dan één monster vangt. Niet met een schepnet, maar met een lasso. Op het dak van zijn huis. Waar hij ze allemaal opstapelt en vastbindt.
Een leuk einde, dat klinkt goed. Of wacht, wat krijgen we nou, het loopt NIET goed af! DE MONSTERS VANGEN HET JONGETJE!!
Ik durf het haast niet te zeggen, want een prentenboek moet toch een leuk einde hebben? Of komt het misschien toch nog goed? Lees dit originele verhaal van Tjibbe Veldkamp en kom het te weten.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en Tiktok
