"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Malorie

Zaterdag, 12 december, 2020

Geschreven door: Josh Malerman
Artikel door: Denise de Groot

Waarom deel twee vaak zwakker is dan deel één

[Recensie] Toen ik zag dat er een vervolg op het boek Bird Box zou komen, was ik in eerste instantie verbaasd. Ik vond het einde van Bird Box gesloten, meestal is het dan geen goed teken dat er een tweede deel komt. In mijn ervaring valt het dan altijd tegen. Ik vond Bird Box, zowel de serie als het boek, heel goed en besloot toch een poging te wagen met Malorie, het vervolg. 

Waar bij het eerste deel eindigt met een veilig gevoel, begint deel twee met genoeg gevaar om het spannend te maken. De blindenschool blijkt niet meer veilig te zijn en Malorie moet samen met haar kinderen opnieuw op de vlucht. In eerste instantie lijkt dit gedeelte erg op deel één, omdat ze daar ook beginnen met een gevaarlijke reis. Deze reis vond ik uiteindelijk een stuk minder spannend en Josh Malerman gaat er voor mijn gevoel iets te snel doorheen. 

Constant op je hoede

Het thrillerelement is aanwezig doordat je niet weet wat het gevaar is, hoe het eruit ziet. Het gevaar is namelijk een wezen die je gek maakt op het moment dat je hem ziet. Als je het wezen ziet, ben je zo goed als dood. Hierdoor ben je tijdens het lezen van het boek constant op je hoede, terwijl er relatief weinig gebeurt. Het gevaar kan namelijk elk moment toeslaan. 

Boekenkrant

Als Malorie een sprankje hoop krijgt, besluit ze het gevaar weer op te zoeken. Er komen ook steeds meer geruchten dat er mensen zijn die de wezens hebben gezien. Mensen die niet gek zijn geworden. Geruchten waardoor haar twee kinderen in opstand willen komen. 

Drie perspectieven

Je leest voornamelijk uit het perspectief van Malorie, maar af en toe ook vanuit het perspectief van de kinderen. Als lezer begrijp je het standpunt van de kinderen, maar ook van de moeder. Hierdoor leef je met beide perspectieven mee. Heel soms lees je vanuit een perspectief vanuit een personage die ze tegenkomen. Ik vond dit niet heel waardevol en hierdoor raakte ik soms een beetje uit het verhaal. 

Josh Malerman schrijft met veel beschrijvingen. Je leest uitgebreid over de gedachten van Malorie, haar kinderen en over hun gevoel. Als lezer moet je hiervan houden. Ik vond het op sommige momenten een tikje langdradig worden. Ik blijf bij mijn mening dat deel twee voor mij niet zo veel toegevoegde waarde heeft. Toch is dit boek zeker wel vermakelijk en werd ik van dit einde gelukkiger dan bij het einde van deel één.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur:

Malorie

De kooi

Malorie