"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Man Made

Donderdag, 25 augustus, 2022

Geschreven door: Sébastien Nagy
Artikel door: Evert van der Veen

Fascinerende luchtopnamen

[Recensie] De drijfveer in het fotografische werk van Sébastien Nagy is om te laten zien hoe landschappen zijn beïnvloed door de mens. Een luchtopname geeft een gevoel van vrijheid, je voelt je als een vogel die door de vrije ruimte zweeft, zegt hij in de inleiding van Manmade. Vroeger beklom Nagy daken maar tegenwoordig past hij een drone toe. In het vraaggesprek in dit boek Manmade komt naar voren dat een drone dezelfde fotografische kennis vraagt. Hij bereidt zich voor aan de hand van Google Earth en één foto kost in totaal 45 – 60 minuten tijd. Nagy heeft een liefde voor de dynamiek van de stad en maakt graag reizen waarbij hij de levenswijze en cultuur van andere volken wil laten zien. Hun levenswijze leert ons iets over onszelf, is zijn gedachte.

Dit Engelstalige boek Manmade is door de Nederlandse uitgever Terra uitgegeven en bestaat uit vier delen: natuur, woestijn, water, stad. Een aantal foto’s valt echt op zoals de dieptewerking in het park bij het Royal Hotel in Singapore. Schitterend is de foto van het Roussanou klooster in Meteora in Griekenland, op zich een bekend foto-object. De eenzame plek, op een hoge rots wordt nog eens geaccentueerd door de wolken die het klooster omgeven. De Mont Saint Michel in Normandië is eveneens overbekend maar krijgt hier iets nieuws door het andere fotografische perspectief. De vloeiende lijnen van water en drooggevallen bodem benadrukken de afstand tot de kust. Ook de Giza piramiden in Egypte zijn overbekend maar krijgen vanuit de lucht een heel ander aanzien. Opmerkelijk is het contrast met de stad die de piramides dicht genaderd is. De onoverzichtelijk ogende bebouwing heeft door de uniforme kleuren en vormen toch een zekere eenheid. De Golden Gate Bridge van San Francisco is ook overbekend en wordt altijd zijdeling gefotografeerd. Nagy kiest voor een andere en eigenlijk wel voor de hand liggende invalshoek namelijk vanuit de weg gezien die over de brug leidt. Hierdoor beleef je nog sterker de grootte van deze brug en heb je het gevoel dat je er zelf overheen rijdt.

Fascinerend is de ondergestoven woestijnweg bij Dubai. De patronen in het zand lijken een geschilderde structuur. Door het luchtperspectief krijgen meerdere foto’s iets abstracts zoals het voetbalveld in Jordanië dat half door zand is overstoven en het strand bij Barcelona dat een bedrukt patroon lijkt.

Het Canal Grande in Venetië is van bovenaf goed zichtbaar in zijn slingerende lijn door de dichte bebouwing met rode daken. Er zijn vele foto’s met een boeiende structuur van daken, foto’s genomen die in Italië zijn genomen maar ook in Nederland. Zo worden ook zonder de plaatsnaam direct te weten – achter in het boek worden alle foto’s van ondertiteling voorzien – verschillen in bouwstijl zichtbaar. De wolkenkrabbers in Hongkong hebben een enorme dieptewerking en de appartementen die van de zijkant zijn gefotografeerd benadrukken de compacte massaliteit en uniformiteit van de stad. Deze foto’s hebben dan ook iets benauwends. Opmerkelijk zijn de trappen van huizen in Spanje; de foto’s doen denken aan het werk van Escher.

Kookboeken Nieuws

Opvallend is bij vele foto’s het fraaie lijnenspel dat alleen van bovenaf zichtbaar wordt zoals Irvy sur Seine in Parijs. Daar tegenover staan de strakke lijnen van een tulpenveld bij Lisse.

Sébastien Nagy is een Belgische fotograaf. Fotografie zit in de familie: zijn grootvader was ook professioneel fotograaf en zijn vader was een liefhebber van fotografie. Dit boek biedt werk van hoge kwaliteit met een vaak verrassende kijk op steden en landschappen met fraaie kleuren en structuren.

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow