"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Manieren om naar huis terug te keren

Vrijdag, 14 september, 2018

Geschreven door: Alejandro Zambra
Artikel door: Lalagè

Leesreis om de wereld: Chili

[Recensie] In 1985 was er een aardbeving in Chili. De hoofdpersoon van Manieren om naar huis terug te keren mocht toen samen met de buurkinderen in een tent slapen, terwijl hun ouders bij een kampvuur zaten te praten. In die nacht ontmoette hij Claudia, een buurmeisje dat twee jaar ouder was. Hij vond haar erg leuk. Op een gegeven moment vroeg Claudia aan hem of hij buurman Raúl in de gaten wil houden. Hij wist niet precies waarom, maar voerde zijn opdracht zo goed mogelijk uit. Toen er een jonge vrouw bij de buurman bleef logeren, volgde hij haar zelfs een heel eind met een busje mee. Hij was nog nooit zo ver van huis geweest. Ze verdween in een blauw huis met een groen hek.

In het tweede deel van het boek is Alejandro Zambra zelf aan het woord in dagboekfragmenten. Sommige stukjes gaan over het schrijven van dit boek. Het zijn allemaal losse gedachten en ik vind het eerlijk gezegd niet zo interessant. Pas in het derde deel gaat het verhaal van de romanpersoon weer verder. Overigens is zijn verhaal wel gebaseerd op het leven van de schrijver.

Inmiddels is hij volwassen en gaat op zichzelf wonen. Op een dag komt hij een blauw huis met een groen hek tegen, dat hij herkent van zijn vroegere speurtocht. Hij loopt er steeds langs en na een tijdje besluit hij aan te bellen. De bewoonster blijkt Claudia’s zus te zijn. Hij geeft zijn telefoonnummer aan haar.

Na een paar maanden belt Claudia op en ze ontmoeten elkaar weer. Dit leidt tot een korte relatie. Het wordt duidelijk dat buurman Raúl eigenlijk Claudia’s vader was, die zich moest verbergen omdat hij informant was bij de partij van Allende. In 1973 was Allende afgezet door de staatsgreep die Pinochet pleegde. Hier wordt verder niet veel over uitgeweid. Dat vind ik jammer, want ik lees dit boek juist om wat meer over Chili te leren.

Hereditas Nexus

Het eigenlijke verhaal is maar kort. Het vierde deel van het boek zijn weer dagboekfragmenten van de schrijver en die lees ik wat vluchtiger door, al zitten er soms wel mooie filosofische gedachten bij. Het leest allemaal wel makkelijk weg en daarom heb ik het boek toch uitgelezen. Misschien is het leven in Chili niet zo anders dan hier. Ik zou nog een boek uit dit land moeten lezen om dat goed te kunnen beoordelen.

Eerde verschenen op Lalagè leest


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur: