"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Marionet

Vrijdag, 16 maart, 2018

Geschreven door: Daniel Cole
Artikel door: Nancy De Brucker

Het is nog gruwelijker, pakkend en verbluffend!

[Recensie] Emily Baxter is nu Hoofdinspecteur bij Moordzaken en Zware criminaliteit. Het was voor haar een onverwachte en snelle promotie en louter toe te schrijven aan het feit dat ze de zaak van de ‘Lappenpop’ had opgelost. Dit heeft ze ook mede te danken aan Alex Edmunds die haar achter de schermen had geholpen; nu werkt hij bij Fraude maar heeft nog een nauwe band met Baxter.

Op een avond krijgt ze bezoek van Special agent Elliot Curtis van de FBI en agent Damien Rouche van de CIA. Er is een lijk aangetroffen bij de Brooklyn Bridge in New York met het woord ‘lokaas’ in zijn borst gekerfd. Beide agenten hebben redenen om aan te nemen dat dit geen betekenisloze na-aperij is. Er is immers nog een moord gepleegd en dat hebben ze tot hiertoe nog uit de media kunnen houden. Ze hebben twee verzoeken voor Baxter en één daarvan is dat ze terug meereist naar NY, ze willen dat ze de plaats delict gaat bekijken. Baxter moet het maar als een soort PR missie zien, het Amerikaanse volk wil dat zij de monsters oppakt. Maar voor ze vertrekt wordt er nog een moord gepleegd in eigen land, eentje die al even ophefmakend is als de twee in NY.

De moorden hebben allemaal een ding gemeen: het is een moord-zelfmoord operatie waar bij de ene ‘lokaas’ en bij de andere ‘pop’ in de borst is gekerfd. Al deze moorden worden aan weerszijden van de Atlantische oceaan gepleegd. Het is aan Baxter en de twee special agenten om de moordenaar te pakken. Iemand heeft de touwtjes in handen en heeft de regie over deze moorden en gebruikt zijn ‘poppen’ voor zijn eigen doeleinden! Baxter heeft geen idee wie ze zijn, waar ze zitten of zelfs wat ze willen. De tijd dringt want het moorden gaat verder …

Wat weer heel bijzonder is aan dit boek is de rug van het boek; hier heeft de uitgeverij er weer voor gekozen om dezelfde stijl te behouden. Het is doorschijnend en daar zie je dat het boek is samengebonden met dit keer blauw garen en dat zie je ook als je in het boek leest. Door het op deze wijze te doen moet je wel voorzichtig omgaan met het boek!

Boekenkrant

Marionet is het vervolg op het debuutboek Ragdoll. Ook hier wordt meteen de toon in het verhaal gezet. Het begint al met de proloog die zich afspeelt nadat de zaak is opgelost. Je nieuwsgierigheid is meteen gewekt en ook omdat het heel verwarrend is. Het eigenlijke verhaal begint vijf weken eerder waar Baxter naar New York gaat. Daniel Cole gaat verder met een moordzaak waar ook hier weer mensen als ‘lappenpoppen’ worden gebruikt. Hij houdt hetzelfde thema aan dus weet je ook al van in het begin dat dit gruwelijke moorden zijn. Het is bij tijde huiveringwekkend en schokkend om te lezen. Met één scène had ik een probleem, dit voelde voor mij wat ongeloofwaardig aan. Het verhaal heeft verschillende tijdlijnen en Cole heeft gebeurtenissen in dit verhaal verweven die bij allen nog vers in het geheugen liggen. Omwille van het spoilergevaar ga ik hier niet verder op in. Ik wil er ook bij vermelden dat het best aangeraden is om Ragdoll eerst te lezen, op deze manier kun je toch beter het verhaal volgen.

Emily Baxter, het hoofdpersonage, wordt heel goed neergezet. Baxter heeft het nog steeds moeilijk nadat ze met ‘Wolf’ heeft samen gewerkt. Er zijn dingen gebeurd die nog niet aan het licht zijn gekomen. Baxter is een no-nonsense mens, een harde tante die een kort lontje heeft en die vooral weinig vertrouwen heeft in iemand. Er is maar één persoon die ze voor de volle honderd procent vertrouwt.

Het verhaal gaat in een snel tempo vooruit en heeft vele wendingen in dit boek. Mede hierdoor moet je wel goed opletten, het is bij tijden een beetje verwarrend dus je moet er wel de aandacht bij houden. Alle personages worden goed neergezet en het is tof om te lezen hoe ze met elkaar omgaan en hoe ze evolueren. Gelukkig heeft Daniel Cole ook wat humor in het verhaal gestoken zodat het op sommige momenten een ietwat luchtiger karakter krijgt tijdens de hardvochtige scènes die zich afspelen. Ook dit verhaal is weer filmisch beschreven en het zou me dan ook niet verbazen mocht dit ook zo uitgewerkt worden.

Als je denkt dat de plot al hevig was krijg je bij de laatste bladzijde een cliffhanger voorgeschoteld dat je nu nog meer benieuwder maakt om het vervolg te lezen! Marionet is zonder meer een waardig vervolg op Ragdoll. Dit is absoluut geen boek voor doetjes of voor mensen die niet van dit soort boeken houden! Het is nog gruwelijker, pakkend en verbluffend! Laat het vervolg maar komen, kijk er al naar uit! 4 sterren

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Marionet

Ragdoll 3 - De wolven

Mimic

Ragdoll