Het verhaal is niet te zwaar maar gaat wel ergens over
[Recensie] Match is een prima Young adult geworden met verschillende ingrediënten. Je hebt hoofdingrediënten voetbal, ziekte en emoties maar de ingrediënten die er daarnaast in zijn gestopt (vriendschap, liefde en keuzes maken) zijn ook zeker belangrijk voor de smaak. Het klinkt misschien tegenstrijdig maar deze laatst genoemde onderdelen zorgen aan de ene kant voor extra diepgang maar aan de andere kant ook voor het luchtige in het verhaal. Doordat het boek niet alleen maar over ziekte of topsport gaat maar ook over liefde en vriendschap, krijg je verschillende lagen in de personages.
De personages heeft Tegenbosch weer goed neergezet. Lola waarvan je niet verwacht dat ze onzekerheid kent en verschillende grenzen overgaat voor zichzelf, de trouwe en grappige Jabbar, sterke, wijze en innemende Izzy en natuurlijk Jim. De stoere jongen die steeds meer over zijn gevoelens ontdekt. De rol van Lola had van mij nog wel groter mogen zijn. Ik denk dat haar onzekerheden erg herkenbaar zijn. Aan de andere kant paste dat misschien niet helemaal in dit verhaal. Alle personages groeien in dit verhaal. Wat ik vooral bijzonder vond was de liefde en de acceptatie naar elkaar toe. Ook wanneer keuzes kwetsend opgevat konden worden, de band was daar en er kwam ruimte voor gesprekken. Inspirerend!
Het boek leest vlot en is goed te volgen. Ik denk dat het een hele goede zet is geweest van Tegenbosch om voetballer Armando Obispo als bron te hebben. Voetbal speelt zo’n belangrijke rol, dan moet je het ook stevig neer weten te zetten. Toch hoef je geen voetballiefhebber te zijn om Match een mooi boek te vinden. Ja, deze sport speelt een grote rol maar uiteindelijk gaat het meer om het gevoel en de ervaring van Jim dan om het voetbal zelf.
Hoewel het boek een zwaar onderwerp bevat, de ziekte van Izzy, draait dit boek om meer dan dat. Gek genoeg draait het voor Izzy om leven en dood, maar voor Jim ook. Voetbal is alles voor hem en niemand heeft de garantie dat je aan de top komt of blijft. Dus als er hobbels in de weg komen moet je hier mee om kunnen gaan. Toch voelt dit gedeelte minder heftig, waarschijnlijk omdat dit minder herkenbaar is. Ik kan mij niet voorstellen dat bijvoorbeeld een sport zo groot is dat het je leven is. Een levensbedreigende ziekte zoals kanker is iets wat veel meer mensen meemaken.
Ik weet niet of Tegenbosch bewust rekening heeft gehouden met het genre en daarom minder diep is gegaan, maar ik kan mij voorstellen dat het boek op deze manier beter ontvangen zal worden dan wanneer het nog meer over ziekte of verlies was gegaan. Voor mijn persoonlijke smaak bleef het iets te oppervlakkig, had het dieper mogen gaan. Tegelijk snap ik Tegenbosch. Ik ben niet de doelgroep en ik vind het juist top hoe hij zijn best doet om jongeren (en dan ook vooral de jongens) aan het lezen te krijgen of te houden door pakkende boeken voor hen te schrijven.
Verder vind ik het bijzonder dat vooral de gevoelens van Jim de ruimte krijgen in het boek. Eigenlijk is hij erg gesloten maar ondertussen raakt hij in de knoop juist omdat hij zich niet kan uiten. Jongens hoeven niet altijd stoer te zijn en dat gevoel heerst er vaak wel. Ik hoop dat jongens die dit boek lezen zich beseffen dat je niet zwak bent wanneer je praat of je emoties toont.
Match is een aanrader voor deze zomer. Het verhaal is niet te zwaar maar gaat wel ergens over en dankzij de schrijfstijl van Tegenbosch leest het makkelijk weg. Omdat ik hier mijn persoonlijke mening deel maar ook de waardering wil geven die Tegenbosch verdient, ga ik de middenweg kiezen in het aantal sterren. Ik geef Match 3,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
