"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Meesterproeve

Zaterdag, 23 maart, 2019

Geschreven door: Jaap Boekestein
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Episodische, maar onderhoudende fantasy van eigen bodem

[Recensie] Dat Jaap Boekestein kan schrijven, wist ik natuurlijk al. Als een van de meest productieve korte verhalenschrijvers van Nederlandse bodem en al decennia lang een vaste waarde in tijdschriften en bundels uit het genre, combineert hij een levendige en levenslustige verbeelding met een krachtige schrijfstijl – niet zo bloemrijk dat het afleidt, niet zo droog dat het doodbloedt, maar een trefzeker gehanteerd instrument dat het verhaal zo goed mogelijk tot leven brengt. Zijn verhalen komen tot leven, zonder dat zijn schrijven de aandacht op zichzelf vestigt. Ik had echter nog geen langer werk van Jaap gelezen. Gelukkig heb ik de hand weten te leggen op dit boek. Deel 2 van De Kronieken van de magiër.

Het eerste boek heb ik niet gelezen, maar ik kan niet zeggen dat dat een probleem was met het lezen van dit boek. Het was prima te volgen en de wereld was goed te begrijpen op zichzelf. Een derde deel is nooit gematerialiseerd, en dat is heel erg jammer, want dit boek eindigt fascinerend, met een dreigende wederopstanding van een boze tovenaar. Dat lijkt misschien onorigineel, maar Jaap geeft er een interessante draai aan. En de wereld die hij in dit boek schept, is ook origineel genoeg om meer verhalen te kunnen dragen. Er zijn conflicten in grensstreken, steden vol vermaak, dorre woestijnen en ondergrondse gangen en mysterieuze samenzweringen. Een wat meer oosters tintje dan veel op Tolkien gebaseerde fantasy. De karakters zijn levendig, ondernemend, met soms een ruw randje of een plagerige glinstering in het oog. Margen de Magere en Sendre figureren ook in andere korte verhalen die Boekestein heeft geschreven (onder andere De vrouwen van de keizer). De oplossing van conflicten draait in deze verhalen niet per se om magie, maar om logisch redeneren en het ontwarren van mysteries. Zo is er een spel met maskers in het begin van dit boek, dat heel vermakelijk eindigt, een belegering van een trekkershut, en een zoektocht naar informatie in onderaardse gewelven, waar verschillende karakters met verschillende bedoelingen rondwaren en tussen alle dood en geweld het antwoord duidelijk wordt. Hier heeft Boekestein goed over nagedacht en ik las het met een glimlach.

Er is ook een samenzwering in Ladane waar een courtisane niet blijkt te zijn wie ze zegt te zijn. Allemaal interessante onderdelen, maar tegelijk de reden dat ik dit boek geen hogere beoordeling kan geven dan een 8-. De verschillende hoofdstukken vallen namelijk niet mooi samen. Het geheel blijft episodisch, met elk onderdeel voorzien van eigen mysteries en een eigen conclusie, zonder dat er een heel duidelijke verhaallijn oprijst. De gebeurtenissen in het eerste hoofdstuk, compleet met de verwisseling van identiteit, lijkt volledig los te staan van de rest van het boek en dat geldt voor meer onderdelen. Ik weet de ontstaansgeschiedenis van dit boek niet, maar het lijkt bijna alsof het is samengesteld uit losse korte verhalen of novelles, met later toegevoegd verbindingsweefsel ertussen. En hoewel ik de individuele verhalen heel erg kon waarderen, kwam het boek niet samen tot één geheel, en had ik niet het idee dat het boek zelf een conclusie had waar naartoe werd geschreven. Een lager cijfer dan een 8- kan ik echter ook niet geven, want daarvoor kan Jaap gewoon te goed schrijven. Dit is echt van internationaal niveau (op een paar redactiefoutjes na). Ik denk dat Jaap de pech had dat het boek uitkwam voor de vernieuwde aandacht voor fantasy in het Nederlands met de komst van uitgeverijen als Books of Fantasy en Zilverspoor en de fantasyfestivals, want als het nu zou uitkomen zou het volgens mij heel goed ontvangen worden. Wie een goed fantasyboek wil lezen van Nederlandse bodem, geschreven door iemand die zijn pen uitstekend beheerst, maar zonder pretentieus te zijn, met af en toe een flinke knipoog, moet dit boek zien te achterhalen. Leesplezier gegarandeerd, ook al is het derde deel dus nooit verschenen. Misschien verrast Jaap ons er ooit nog eens mee!

Yoga Magazine

Eerder verschenen op Hebban