Op zoek naar een zeebig
[Recensie] Op een zondagmiddag staat Olifant voor de deur en vraagt of Big en Schaap zin hebben om mee te gaan naar de dierentuin. Big en Schaap waren zich net aan het vervelen dus de uitnodiging van Olifant wordt enthousiast ontvangen. Op naar de dierentuin. Niet wandelend of op de fiets of met een ander vervoermiddel. Nee, gewoon op de rug van Olifant.
Eenmaal in de dierentuin kijken ze hun ogen uit. Er zijn zoveel dieren te bekijken. Toch mist Big één dier, een zeebig. Schaap en Olifant zijn er van overtuigd dat een zeebig niet bestaat. “Er is toch ook geen zeeschaap”. Zeebig bestaat gewoon niet.
Duikboot
Big zoekt verder in de dierentuin maar een zeebig is nergens te vinden. Toch geeft Big niet op en gaat door met zijn zoektocht. Hoe en waar? Dat is geen moeilijke vraag. Op de cover laat schrijfster en illustrator Gitte Spee, Big zien in een duikboot. Een zelfgemaakte.
Meneer Big gaat naar de haaien is een grappig prentenboek met illustraties die een hele pagina in beslag nemen. De illustraties zijn eenvoudig maar heel beeldend. Neem nou de illustraties over twee pagina’s verdeeld waarop Olifant en Schaap te zien zijn, die Big nakijken. Alleen de twee vrienden zijn te zien en de periscoop van de duikboot. De bladzijdes geven ruimte om kinderen hun fantasie te laten gebruiken.
Dan nog het feit dat dieren naar een dierentuin gaan! Dat zal het nodige commentaar leveren.
Naast de serie van Meneer Big is Spee ook bekend om haar serie Aap en Mol. Meneer Big gaat naar de haaien is een heruitgave die er zeker mag zijn.
En heeft Meneer Big zeebig gevonden? Het is in elk geval een mooi einde waarbij je als voorlezer zeker een waardevol gesprek aan kan vastknopen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
