Een spannend vervolg met veel diepgang
[Recensie] Dit is het tweede deel in de Nachtjagers serie van Jeaniene Frost. Sinds de gebeurtenissen in het eerste deel van deze serie zijn er twee jaar verstreken. Cat heeft gedwongen gebroken met Bones en werkt nu als Special Agent voor een overheidsorganisatie die op vampiers jaagt en ze doodt. Vriendschappelijk contact met vampiers is voor de leden uitdrukkelijk verboden.
Dan loopt Cat per ongeluk Bones weer tegen het lijf. Vrijwel tegelijkertijd komt ze erachter dat ze het slachtoffer dreigt te worden van een duister plan van een aantal machtige vampiers. De enige manier om zichzelf en haar collega’s te redden is weer samenwerken met Bones. Cat is hier op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Omdat er tussen hun beiden ook nog steeds bepaalde gevoelens spelen, verloopt de samenwerking niet zo glad als gehoopt.
Doordat Cat nu lid is van een geheime overheidsorganisatie, zijn er een aantal nieuwe spelers op het toneel verschenen. Het gaat hier onder andere om haar baas en haar collega’s. Dit zijn stuk voor stuk interessante personages en hun weerzin tegen Bones en bovennatuurlijke wezens in het algemeen voegt nog een extra dimensie toe in het verhaal.
Ook krijgen we in dit boek te maken met ghouls. Dit blijken ook heel interessante wezens te zijn met een geheel eigen persoonlijkheid.
De spanning in dit boek wordt nog hoger opgevoerd dan in het eerste deel van de serie. Het gevaar waarin Cat en Bones zich bevinden is nog echter en dreigender. Zowel Cat als Bones hebben zich in de afgelopen jaar ontwikkeld en vormen zowel een beter paar met elkaar als een nog grotere bedreiging voor hun tegenstanders.
De vechtscenes zijn weer spectaculair. Bones blijkt onvermoede krachten te hebben en de collega’s van Cat doen nu ook mee tijdens de gevechten. Gek genoeg worden de scenes niet chaotisch van de grote hoeveelheid mensen die meedoet. Ze worden alleen maar interessanter.
Van de sekscenes in het boek was ik dit keer wat minder gecharmeerd. Niet alleen komen ze nu te pas en te onpas voor, af en toe vond ik ze ook wat te ver gaan. Sommige scenes waren als vanouds spannend en stijlvol, maar sommige werden wat banaal. Die valkuil werd in deel 1 nog vermeden. Ik hoop dat de schrijfster weer teruggaat naar de stijl van haar eerder geschreven seksscenes.
Al met al vond ik het wel weer een heel goed boek. Het biedt naast spanning ook een bepaalde diepgang en de personages groeien met het verhaal mee. Ik hoop dat deze trend zich doorzet in de volgende delen.
Dit boek heb ik gelezen voor de Xander leesclub.
—
Eerder verschenen op DrukInkt
