Inspirator en groot kunstenaar
[Recensie] Met inkt uit de veren is een bundel met gedichten die compleet zijn gemaakt door de daarbijhorende gedetailleerde vogeltekeningen. Bas Geeraets, kunstenaar en oud stadsdichter van Veghel, heeft een prachtig boek gemaakt. In deze bespreking probeer ik uit te leggen waarom het boek zo mooi is.
Via Twitter volg ik Geeraets al een tijdje. Geïntrigeerd kijk ik hoe hij de prachtigste tekeningen maakt en experimenteert – bijvoorbeeld door te werken met andere materialen en kleuren. Het zijn niet alleen de tekeningen en zijn talent wat boeit, het is ook zijn persoonlijkheid met al zijn mooie en minder makkelijke kanten. Hij stelt zich kwetsbaar op, reflecteert en overpeinst. Nu ben ik geen ervaren blogger als het gaat om het bespreken van poëzie, maar wat mij meteen opvalt in het prachtige boek Met inkt uit de veren is dat er persoonlijkheid van de bladzijdes spat.
Geeraets is kunstenaar en met zijn voorliefde voor vogels onderscheidt hij zich van de massa. Gewapend met pen en papier weet hij prachtige tekeningen te maken. Ooit ga ik iets van hem kopen, dat is iets wat zeker is.
Geeraets is niet alleen een goed kunstenaar, hij is ook nog eens inspirator. Door hem ben ik meer naar buiten gaan kijken, bijvoorbeeld samen met de kinderen. Sinds kort hebben we bijvoorbeeld de vogels in onze tuin een naam gegeven. Steevast – elke morgen – kijken we naar Koos de rouw kwikstaart en zijn familie. Aan de andere kant van de tuin zit een familie koolmeesjes en de brutale eksters paraderen dagelijks op de oprit. We speuren, voor ons onbekende, vogels op in de Vogelgids voor kids die altijd binnen handbereik ligt. Het is dan ook sinds kort dat ik Geeraets zijn fascinatie voor vogels een heel klein beetje begrijp.
Oprechtheid
Het zijn niet alleen de tekeningen van Geeraets die het boek zo mooi maken, iedere tekening wordt namelijk voorzien van een gedicht. En het zijn de gedichten die ‘het’ voor mij weten te vangen. Ze zijn namelijk doorspekt van een zekere mate van oprechtheid. Een voorbeeld is het gedicht Handelingen van de veelzijdige geest (of hoe de chaotica een dag vult met niets). Het is treffend en geeft een kijkje hoe de chaos in Geeraets zijn hoofd het dagelijks leven kan overheersen. Het is kwetsbaar maar anderzijds ook mooi dat er zoveel zelfinzicht is om dit gegeven in een gedicht te vangen.
Mijn persoonlijke favoriet is toch wel Met inkt uit de veren (met Wachtwisseling op een goede tweede plek) omdat het weergeeft wat de beweegredenen van Geeraets zijn geweest om deze niche te kiezen (als er al een keuze was).
Nu lijkt het alsof er alleen zwaarmoedige gedichten zijn geschreven, maar dat is niet waar. Er zijn tal van gedichten die lichter zijn. Zo moest ik hardop lachen om IJsvogel.
De momenten dat ik het boek doorkijk en doorlees zijn kort, het is een boek dat je gedoseerd tot je moet nemen om alles te laten bezinken. Het boek laat zien dat er hard aan gewerkt is, noeste arbeid en geestelijke uitdaging. Het resultaat mag er zijn, wat prachtig boek is het geworden. Geen wonder dat het genomineerd is voor de Jan Wolkersprijs 2019.
—
Eerder verschenen op boekenz.nl
