Alweer zo’n krachtig, hartverscheurend en mooi verhaal van Colleen Hoover
[Recensie] Quinn komt een dag vroeger thuis om haar verloofde Ethan te verrassen. Maar voor de deur van zijn appartement staat een andere jonge man te ijsberen. Grahams vriendin is daarbinnen, samen met Quinns verloofde. Beiden gebroken maar niet verloren confronteren ze hen en verlaten direct daarna het gebouw om nooit meer terug te keren. Maanden later keren ze wel terug bij elkaar. Ze vullen elkaar goed aan en hebben allebei een mooie kijk op bepaalde dingen in de wereld. Maar gaande hun relatie komen ze steeds meer hindernissen tegen. En dat wat eerst voor altijd en eeuwig leek, lijkt nu ineens niet meer zo voor de hand liggend. Maar Graham ziet nog een toekomst, alleen anders dan ze beiden hadden gehoopt.
Wauw, alweer zo een krachtig, hartverscheurend en mooi verhaal van Colleen Hoover! Ik weet niet hoe ze het steeds voor elkaar krijgt, maar de onderwerpen die ze aansnijdt in haar boeken en de manier waarop ze ze levensecht uitwerkt geven mij het gevoel dat ze het zelf allemaal heeft meegemaakt en uit eigen ervaringen spreekt. Een verhaal bevatte ook wat autobiografische elementen, maar zover ik weet dit boek niet. Des te bijzonderder en knapper vind ik het hoe krachtig ze dit onderwerp weer heeft weten uit te werken.
Zodra ik in het boek begon ervoer ik de fijne schrijfstijl weer zoals ik van haar gewend ben. Ik werd direct meegezogen in het verhaal van Quinn en snapte na enkele hoofdstukken haar interesse in Graham. Hij is een sterk, buitengewoon en mooi personage. Niet bijzonder knap of sexy, maar meer ‘gewoon’ en met een bijzondere kijk op de wereld. Quinn leert veel van de manier waarop hij dingen bekijkt en die momenten zijn heerlijk om te lezen. Het deed me denken aan sommige momenten waarop ik net even anders naar een bepaalde situatie keek, een andere beslissing nam dan ik normaal deed en dat vond ik fijn. Maar de hoofdstukken wisselen elkaar af. Je hebt ‘toen’ en ‘nu’.
De hoofdstukken over ‘toen’ zijn heerlijk om te lezen: romantisch, sterk en gezellig. In uiterste tegenstelling met de hoofdstukken van ‘nu’. Want daarin stapelen de problemen zich op. Er is nog maar weinig terug te zien van de personages waar ik graag over lees. Ze zijn er wel nog, maar ze zijn veranderd, aangetast door de jaren van tegenslagen. En dat is zeker ook niet zo gek. Voor degenen die niet willen weten wat het grootste probleem is waar ze mee kampen, adviseer ik om niet meer verder te lezen en genoegen te nemen met mijn bovenstaande mening en een vijf sterren beoordeling. Kun je één spoiler wel aan, dan raad ik je aan wél verder te lezen.
————————————————————————————————————
Hetgeen waar Quinn en Graham tegenaan lopen in het verhaal is onvruchtbaarheid. En aangezien beide personages een kinderwens hebben, is dit een behoorlijke tegenslag. Ik zou zelf niet weten hoe ik in zulke omstandigheden zou reageren, maar wel dat ik er ook kapot van zou zijn omdat ik ook een kinderwens heb.
De manier waarop hoofdstuk na hoofdstuk de problemen en moeilijkheden van de personages worden op een zeer realistische en heftige manier beschreven. Vaak had ik het gevoel dat ik een autobiografisch verhaal aan het lezen was en dat was op sommige momenten best wel heftig. Ik vond het fijn dat de hoofdstukken over vroeger ermee werden afgewisseld want die stukken waren vaak wat luchtiger om te lezen en waren ook zeker niet nutteloos. Ze werkten zelfs naar een keerpunt in het verhaal toe dat onvermijdelijk is. Maar daar zal ik verder niets over vertellen want daarvoor moet je het boek echt zelf lezen!
Ik weet niet of ik dit verhaal tot nu toe het beste verhaal van Colleen Hoover vind want ze heeft tot nu toe veel sterke en goede impressies bij mij achtergelaten. Ik weet in elk geval wel dat ik nog elk boek dat van haar nog verschijnt bij Zomer & Keuning wil gaan lezen.
—
Eerder verschenen op MyWingedBooks
