Een pakkend debuut
[Recensie] Jana Kippo gaat na vijfentwintig jaar terug naar haar ouderlijk huis om er haar tweelingbroer op te zoeken. Hij woont nog steeds in de vervallen familieboerderij, en drinkt veel te veel. Jana besluit daarom te blijven. Zo gaat ze mee jagen met het jachtgezelschap en start ze een job in de thuiszorg. Daarnaast leert ze de kunstschilder John kennen, waar ze een intense doch instabiele relatie mee begint. Maar hoe langer Jana er blijft, hoe meer het pijnlijke verleden zijn weg naar boven weet te vinden. Kan ze vergeving en rust vinden na alles wat er vroeger is gebeurd?
Met Mijn broer heeft de Zweedse auteur Karin Smirnoff een rauw verhaal neergezet dat zowel krachtig als fragiel tegelijk is. Een verhaal over liefde, haat, familie en opoffering. Een pakkend debuut, dat tevens het eerste deel is van de Kippo-trilogie.
Wat tijdens het lezen direct opvalt, is de atypische schrijfstijl en zinsbouw die Karin Smirnoff hanteert. De zinnen zijn qua lengte vrij kort, en lijken soms niet volledig afgemaakt. Vooral dan wanneer een personage aan het denken of spreken is. Daarbij ontbreken dan ook nog eens de aanhalingstekens, waardoor het geheel als een doorlopende tekst overkomt. Amper gebruik van interpunctie dus, enkel een eenvoudig punt aan het einde van een zin. Ook met hoofdletters is de auteur extreem spaarzaam, slechts het begin van een zin krijgt er een. Daarbij wordt de voor- en achternaam van een personage ook nog eens aan elkaar geschreven, bijvoorbeeld janakippo. Dit alles oogt heel raar, zeker in het begin. Het is echt wennen, want nooit eerder heb ik een boek met zo’n bijzondere en afwijkende zinsconstructie gelezen. Wel versterkte het na een tijdje het bijzondere gevoel dat het verhaal uitstraalt. Alsof het een soort spreektaal is.
Gek genoeg krijg je tijdens het lezen het gevoel dat je echt in de besloten gemeenschap van dit kleine Zweedse plattelandsdorpje bent terecht gekomen. Iedereen kent er iedereen, elke (mis)stap gaat direct de ronde, en dat is iets wat de thuiskomende Jana direct merkt. Zelfs na vijfentwintig jaar. Het komt realistisch over, want zulke dorpen bestaan overal ter wereld. Een sterk punt in de verhaallijn is dan ook dat de auteur er geen verhaal met veel tierlantijntjes van heeft gemaakt, maar net de rust en de gewoonte van de dagelijkse gang van zaken heeft weten te behouden.
De plot zit subliem in elkaar en bouwt gestaag op, traag maar zeker. De ingetogen manier van schrijven zorgt ervoor dat alles bij de lezer echt binnenkomt. En het creëert een bepaalde vorm aan spanning, omdat je de vele losse draadjes uit het heden en verleden aan elkaar wilt knopen. De vele plottwisten helpen hieraan mee. Je valt tijdens het lezen van de ene verbazing in de andere. Zelfs wanneer je het niet meer verwacht, weet Karin Smirnoff je nog te verrassen met een ingenieuze wending in het verhaal. Een boek vol met geheimen en intriges.
Mijn Broer draait rond het hoofdpersonage Jana. Een wat onzekere, op zich doodnormale vrouw. Met een pijnlijk verleden. We leren haar tijdens het lezen steeds beter kennen, net zoals de mensen rondom haar. Zoals Broer (zo wordt hij altijd genoemd) en John, die beiden veel drinken en mentaal niet stabiel zijn. Al deze onderlinge relaties zijn erg belangrijk in het begrijpen van het grotere geheel. Daarnaast volgen we het proces dat Jana doormaakt om haar problemen te verwerken en om bepaalde gebeurtenissen een plaats te geven. Er is heel veel om te verwerken, meer dan je eigenlijk in één mensenleven voor mogelijk houdt.
Het lezen van Mijn broer vond ik een bijzondere ervaring. Hoewel ik weinig romans lees, is dit toch wel een heel apart boek. Vooral de speciale schrijfstijl viel mij erg op, en dat was wel even aanpassen. Toch boeide het verhaal mij, en wou ik steeds verder lezen en mij verdiepen in het leven van Jana. Bepaalde wendingen in het verhaal hebben mij enorm verrast. Er gebeurde ook heel veel, bijna te veel om te onthouden. Maar het bleef geloofwaardig voor mij. Dit is blijkbaar het eerste deel van een trilogie, en ik ben eigenlijk wel benieuwd wat het volgende boek te bieden heeft. Er is alleszins nog genoeg te vertellen over de Kippo-familie. Het sterke debuut Mijn broer krijgt van mij vier sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
