De historische reis van een bijzondere hond
[Recensie] De hoofdpersoon van dit boek is een hond die zijn geliefde baasje kwijt is geraakt. Hij weet niet hoe hij zijn baasje kan vinden dus wacht hij op de plek waar ze elkaar verloren. Al meer dan honderd jaar.
Het baasje uit het boek heeft een manier gevonden om onsterfelijk te worden en heeft dit ook bij zijn hond gedaan. Samen reizen ze tientallen jaren door Europa en maken ze van alles mee. Ze ontmoeten belangrijke historische personen en zijn aanwezig bij grote gebeurtenissen. Ik vond het heel grappig om de personages die ik uit de geschiedenislessen ken, tot leven zien komen in dit boek.
Dat het vanuit een hond als hoofdpersoon geschreven is, vond ik ook een leuk concept maar hij voelde niet heel erg aan als een hond. Meer als een mens in een hondenlichaam. Niet dat dat erg was trouwens. Het was daardoor makkelijk om me in te leven.
Je komt er pas heel laat achter dat de hond Morgen heet, afgezien van het feit dat het op de voorkant staat. Hij wordt door personages nooit aangesproken met een naam, of ze noemen hem bij een bijnaam. Waarom dit was, is me niet helemaal duidelijk. Misschien omdat zijn naam een belofte inhoudt, de belofte dat er morgen weer een nieuwe dag is. En dat je dat op het eind pas goed kan plaatsen. Er komen namelijk op het eind veel dingen samen die je eerder in het boek nog niet echt begrijpt.
Een relatief groot deel van het boek gebeurt er weinig en blikt de hond alleen maar terug naar het moment dat hij zijn baasje kwijt raakte. Maar hoe ze elkaar kwijt geraakt zijn is onduidelijk. Dus ik had zoiets van, oké, leuk dat je op hem wacht, maar wat is er gebeurd en ga je hem nog terugvinden? Gelukkig gingen er op een gegeven moment dingen gebeuren en kwam je erachter wat er in het verleden gebeurd was. Vanaf toen vond ik het boek heel fijn om te lezen en ging ik er een stuk sneller doorheen.
Het concept van onsterfelijkheid was goed uitgewerkt. Aan de ene kant is cool om lang te leven en veel dingen mee te maken, maar aan de andere kant gaat iedereen om je heen dood. Interessant om over na te denken. De vijand van het boek vond ik een sterk karakter omdat zijn motieven begrijpelijk waren en hij niet zwart-wit was, maar juist heel menselijk.
Al met al wil ik het boek zeker aanraden als je van honden, avonturen en een beetje geschiedenis houdt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
