Ontploeteren begint bij jezelf
[Recensie] Hebt u dat ook weleens? Dat je ’s morgens bij het opstaan al de lijstjes in je hoofd hebt die dezelfde dag allemaal afgevinkt moeten worden? Nou, voor mij is dat heel herkenbaar! En ook auteur en journalist Annemiek Leclaire realiseerde zich begin 2018 dat ze vaak helemaal geen zin had in de dag die zou volgen, volgepropt met afspraken, deadlines en andere ‘moetjes’. Dat kon anders! Ze besloot haar leven te beteren en te ‘ontploeteren’. Maar hoe doe je dat?
Dit boekje is een reisverslag van haar zoektocht naar minder moeten en meer leven. Het boek is gebaseerd op de serie ‘Minder moeten, meer leven’ die van januari 2018 tot en met augustus 2019 in Vrij Nederland gepubliceerd werd. Het boekje is opgebouwd uit twaalf korte hoofdstukjes en het grappige is dat ze samen eigenlijk een stappenplan vormen naar ontploeteren. Vooraf was dat niet de bedoeling van de auteur, ‘ik ging gewoon op pad en de ene stap volgde op de andere’. Dat gewoon op pad gaan, leverde een aangenaam leesbaar boekje op, doorspekt met haar eigen ervaringen, maar ook met citaten uit de boeken van de indrukwekkende literatuurlijst en resultaten uit onderzoeken. Annemiek Leclaire heeft haar zoektocht serieus opgepakt en maakt ons deelgenoot van haar reflecties hierop.
Meer leven heeft te maken met de intensivering van aandacht en gevoel, de auteur beschrijft daarbij een aantal mogelijke paden om dit te bereiken. Mooi vond ik hierbij het gedicht Momenten (toegeschreven aan Jorge Louis Borges), dat begint met:
“Als ik mijn leven opnieuw zou kunnen leven zou ik in
het volgende leven proberen meer fouten te maken.
Ik zou niet zo perfect proberen te zijn, ik zou meer ontspannen.
Ik zou dwazer zijn dan ik geweest ben,
In feite zou ik heel weinig dingen serieus nemen.”
Een prachtig gedicht, zo eentje waar je over na gaat denken.
Dat gevoel, dat denken behoud je in het hele boek. Overal duiken prachtige teksten en citaten op.
“Slechts een klein deel van ons leven leven we. En de rest? Dat is slechts tijd.” (Seneca)
Ontfocussen doen we door te lanterfanten, te dagdromen, te kliederen, prutsen, luieren, lummelen. En juist dat wordt in onze prestatiemaatschappij niet erg gewaardeerd.
Volhouden raadt de auteur ons aan, volhouden en keuzes maken, wat vind je nou écht belangrijk in het leven en wat heb je daar voor over? Ze noemt dat ‘hoe je een beetje echter kunt worden’. Uiteindelijk zal je jezelf bij elke actie steeds afvragen: maakt je hart er een sprong van? De auteur noemt dat navigeren op je helderste sterren.
Ik heb echt genoten van dit boek, mezelf de rust gegeven om het in een onthaast tempo te lezen. Om eens terug te lezen, om aantekeningen te maken over andere boeken. Dat kan makkelijk want de auteur heeft een uitgebreide literatuurlijst opgenomen en citeert regelmatig uit deze boeken. En niet alleen uit boeken maar ook uit onderzoeken en interviews. Nergens in het boek wordt dat saai, het heeft altijd functie.
Vaak lees je een boek, doet er wat nieuwe inzichten in op en daarna al ligt het al gauw op een stapel en vergeet je de opgedane inzichten. Dat gaat me bij ‘Minder moeten, meer leven’ niet gebeuren! Ontploeteren begint bij jezelf, de keuzes maak jezelf en het lef dat daarbij hoort is ook nog eens van jezelf, in dit geval ben IK dus aan zet en dat blijf ik. De volle vijf sterren voor een boekje dat pas zijn vruchten af gaat werpen nadat je het gelezen hebt.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
