Voor de vuist weg rommelen
[Recensie] Nog voor het boek is opengeslagen, is het al onweerstaanbaar. Dat komt door de titel. In vette letters begint die met ‘BOUTJE’ en daaronder in kleiner lettertype ‘van de rommelberg’. Als je goed kijkt, heeft de O van BOUTJE hier opeens zes kantjes gekregen, waardoor het op een moertje lijkt. En waar past een moertje op? Precies.
Met dit soort visuele grappen staat het boek vol. Rick de Haas heeft zich bij het illustreren zo te zien lekker uitgeleefd. De hoofdpersonen/kinderen Boutje en Sisi komen in een losse stripfiguur-stijl die zowel lichaams- als gezichtsuitdrukking keurig eh uitdrukt.
Voor een tekenaar moet een rommelberg een grenzeloze speeltuin zijn. Geen voorwerp te gek, geen kleur te raar, neem de rommelste rommel in gedachten en de Haas tekent het. In zijn strippige, zeer herkenbare stijl zien we lege koelkasten, fietswielen, leunstoelen, half afgekloven bezems, paspoppen, dekbedden, op zijn kop liggende Billy’s, ketels, stofzuigers, boilers, ladders, ventilatoren en een fier omhoog staande kapstok.
Het verhaal is top. Bedrieglijk simpel in het begin: vader Ed en zoon Boutje wonen in een huis in een straat en op een nare dag staan er allemaal mensen voor de deur. Ze roepen: ‘In deze straat wonen nette mensen, en geen …’ Ed, zo sterk als twee gorilla’s tegelijkertijd, weet wat hen te doen staat. Ze vertrekken.
De taal van Oldenhave is bedrieglijk eenvoudig maar raakt precies de juiste tonen op de goede momenten. Het stuwt het verhaal op. En stopt. Wanneer de spanningsboog. Het hoogst is. En pakt weer door. Zodat. Je. Doorleest.
“En toen, uren later, kwamen ze bij een grote, lege plek. Er lag wel heel veel rommel, maar het was allemaal schone rommel. Dus geen etensresten of vieze luiers, nee, het waren spullen, een héleboel spullen.”
Boutje de knutselkoning is in zijn nopjes. Met deze rommel kan hij wel wat, en Ed ook. Ze maken een werkplaats voor Boutje en gooien de waardeloze rommel aan de kant zodat ze wat ruimte krijgen. Dit is hun stekkie.
Niet voor lang. De ongenaaktbare werkelijkheid haalt hen in, de politie staat aan de voet van de berg en ze nemen Ed mee. Boutje is alleen. Wat nu?
Daarover gaat de rest van deze leuke avonturenroman. In de grote onvriendelijke wereld moet Boutje Ed zien te vinden. Gelukkig krijgt hij hulp van het meisje Sisi, en van het schattige hondje Ali dat precies tussen zijn handen past. Ondersteund door de al genoemde fijne illustraties geeft die zoektocht het verhaal vaart en goed gedoseerde spanning.
Wie wil niet weten hoe dit afloopt? Uw kind zeker wel, dus haal dat boek in huis en beleef samen kleurrijke avonden.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en Tiktok
