Vis met gevolg is origineel maar ook een tikje ongeloofwaardig
[Recensie] De Vlaamse auteur Benny Baudewyns beschrijft in Moordgriet` de lotgevallen van een vergiftigde griet, een vissoort. Ik-figuur en tevens hoofdpersoon van deze thriller woont in een camper op een camping. Zijn naam is Ronny Tervaete. Hij werkt bij restaurant Le Cerf in Durbuy.
Ronny heeft een relatie met Mata, een Senegalese vrouw die in het echt Oulimata Sow heet. Zij woont eveneens op de camping, omdat zij nog geen verblijfsvergunning heeft. Mata is door haar vader uitgehuwelijkt aan de Senegalees N’Dour, maar zij probeert hem te ontvluchten omdat hij meerdere vrouwen tegelijk wil huwen. Ronny helpt haar daarbij.
Op een dag wordt er een vergiftigde griet gevonden in restaurant LE Cerf, waardoor meerdere mensen, ook Ronny, hallucinaties krijgen. Ronny denkt dat Mata ook hallucinaties heeft gehad wanneer zij spoorloos lijkt te zijn. Hij gaat achter haar aan en dat leidt weer tot allerlei moeilijke en spannende ontwikkelingen.
Een heethoofd die zich laat meeslepen
Het verhaal over de vis is origineel. Vergiftiging is ook een klassiek onderwerp. In de oudheid spelen veel vergiftigingsverhalen, maar tegenwoordig lijkt het iets minder geliefd, soms zelfs bestempeld als paranoïde. De ik-figuur Ronny is een heethoofd, laat zich meeslepen door de gebeurtenissen en gaat onbezonnen achter anderen aan. Dit werkt soms wat op de lachspieren, maar maakt Moordgriet ook minder geloofwaardig.
Grappig is dat sommige hoofdstukken beginnen met de titel: ‘Tien dagen eerder’, of: ‘Tweeënhalf uur eerder’. De andere hoofdstukken beginnen met een tijdsaanduiding als 22.11 uur of 22.41 uur. Het begin van het verhaal is 4 april om. 8.57 uur en het eindigt op een onbekende dag om 2.13 uur. Na wat rekenwerk komt dat uit op ongeveer 19 dagen. Binnen die tijd wordt er gereisd, wordt geweld niet geschuwd en wordt ook uiteindelijk alles opgelost.
Na afloop volgt er nog een hoofdstuk met ‘de nadagen’, wat meer duidelijkheid geeft en ‘epiloog’, waarin we zien hoe het verder gaat met Mata en Ronny.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
