Maatschappijkritisch, warrig en traag, maar je kan er om lachen
[Recensie] MS Sapphire is Ludwig Janssens’ postuum verschenen debuut. Of een kinderdroom als zwanenzang. Dit debuut is genomineerd voor de Fintro Debuutprijs. De MS Sapphire is een luxecruiseship, je zou verwachten dat het vermogende passagiers vervoert op een decadent vakantietripje, maar niets is minder waar. Het schip heeft achthonderd Afrikaanse passagiers aan boord waaronder opvallend veel gezinnen met kinderen. Het schip is onderweg naar La Réunion, een eiland en Frans departement. Onderweg komt het voor de kust van Mauritius in een storm terecht. Het schip wordt pas door een sleepboot een haven in gesleept door tussenkomst van twee geheimzinnige mannen die ook aan boord zijn.
De havenpolitie zet deze twee mannen meteen vast, daarnaast ondervragen ze de bemanning. Tegelijkertijd wordt Europol ingeschakeld. Men vermoedt dat het schip ingezet wordt door mensensmokkelaars en dat er op die manier grote aantallen vluchtelingen Europa binnen kunnen komen. In deze wereld gaan miljoenen zo niet miljarden dollars om en Europol is er alles aan gelegen om dergelijke bendes te neutraliseren.
Drie vrienden doen onderzoek
In Den Haag, tijdens een groot tweedaags congres van Europol, worden drie agenten op de zaak gezet: Steven More (een Brit), Rembert Dijkstra (een Nederlander) en Derek Everaert (een Belg) die bevriend zijn. Bijzonder dat ze nu met zijn drietjes op onderzoek mogen.
Als ze in Mauritius aankomen, blijkt er weer het nodige gebeurd te zijn. De twee geheimzinnige mannen zijn dood aangetroffen maar nog voor de autopsie verdwijnen de lijken. De MS Sapphire is niet meer in Mauritius, alle papieren bleken in orde, het schip mocht doorvaren. Het trio loopt dus achter de feiten aan en dat zal niet de laatste keer zijn in dit spannende verhaal. Derek gaat naar Frankrijk voor onderzoek naar enkele geschiedkundige aanknopingspunten, maar ook hij verdwijnt. Steven en Rembert vertrekken vinden geen enkel aanknopingspunt.
Het verhaal van de MS Sapphire wordt chronologisch verteld maar wel op meerdere locaties. Als lezer krijg je zo op het ene moment het spannende ‘jongens’-verhaal van de drie vrienden en op het andere moment fragmenten van de organisatie die achter de vermeende mensensmokkel staat. Als lezer word je vaak op het verkeerde spoor gezet, dat levert ook vermakelijke scenes op. Natuurlijk vallen op het einde alle puzzelstukjes in elkaar.
Maaltijden en drank
Een mooi verhaal met een ingewikkeld plot, maar het tempo in het boek ligt niet altijd hoog. De auteur wijdt nogal eens uit over maaltijden en drank, iets waar de drie vrienden graag van genieten. Ik zou het boek ook niet als thriller willen classificeren hoewel het er zeker elementen van bevat.
MS Sapphire heeft een maatschappijkritische kant. De grote stroom vluchtelingen die in de Europese Unie niet welkom zijn en daarom in handen van mensensmokkelaars vallen die hen in wrakke bootjes de zee opsturen. Dat moet toch anders kunnen vindt de auteur. Aan de ene kant dus een ‘jongens’-boek met niet meer zo jonge mannen in de hoofdrol en aan de andere kant een maatschappijkritisch boek met een dubbele lading. Af en toe een beetje warrig maar wel amusant.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
