Wat gebeurt er als een TBS’er nog een keer de kans krijgt?
[Recensie] Natan Z. is het debuut van Alberts en na het lezen van dit boek ben ik zeker benieuwd naar eventuele andere boeken die hij nog zal schrijven. Al op de achterflap wordt duidelijk dat je dit boek vanuit verschillende perspectieven zult beleven. In het begin moest ik er even inkomen en de personages een beetje leren kennen. Wat helpt is dat Alberts goed de vaart houdt in zijn verhaal. De hoofdstukken worden redelijk kort gehouden wat meehelpt aan het vlotte lezen. Ook de constante wisseling van personages zorgt voor snelheid in het verhaal en houdt tevens de aandacht van de lezer vast. Over ieder personage valt namelijk genoeg te weten te komen.
Door deze constante vaart die Alberts in het verhaal houdt, mist er soms wel de ruimte voor details en wat meer uitwerking. Ook kreeg ik vooral aan het einde het gevoel dat Alberts zoveel ideeën had, die hij nog allemaal in het verhaal wilde verwerken, waardoor dit einde chaotisch aandoet en mij in verwarring achterlaat. Als zijn boek flink meer pagina’s had geteld of wanneer hij een deel van zijn ideeën had bewaard voor een volgend boek dan waren deze ideeën mijns inziens beter tot zijn recht gekomen.
Nadelen van dit boek vond ik bepaalde situaties die ongeloofwaardig overkwamen (bijvoorbeeld het doen en laten van Suus, ze komt soms naïef over en voor iemand die al zo lang bezig is met een plan, vind ik het weinig doordacht) en het gebrek aan verbinding tussen de personages. Ze hebben wel duidelijk met elkaar te maken maar in het boek zijn er weinig momenten die personages met elkaar delen. Zo hebben Reinier en Hannah een relatie maar doordat zij tijdelijk naar een afgelegen huisje in Frankrijk gaat, hebben zelfs deze personages weinig contact met elkaar in het boek. Hierdoor voelt het een beetje alsof personages allemaal losse eilandjes zijn, ik mis connectie.
Al met al zijn er zeker een aantal punten die naar mijn idee wat beter kunnen en het einde vond ik zo tegenvallen dat ik een halve ster aftrek van mijn beoordeling. Dit einde gaat te snel en is naar mijn idee te chaotisch en onduidelijk. Daarnaast moet ik ook meteen eerlijk zeggen dat ik het boek graag heb gelezen en er zeker plezier aan heb beleefd. Het onderwerp sprak mij aan, Natan bracht het duister met zich mee en je leest vlug door de bladzijdes. Van mij krijgt het boek 3,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
