De speelgoedmaker vertelt wonderlijke verhalen
[Recensie] Noah Barleywater is een achtjarig jochie die erg dromerig is. Hij ontwijkt zijn problemen en gaat ervandoor. Hij loopt op een ochtend zijn huis stiekem uit en gaat de wereld verkennen. Hij loopt dus weg van huis en uiteindelijk komt hij bij een winkel. Het is een speelgoedzaak, vol met speelgoed gemaakt van hout. De speelgoedmaker is ook bijzonder en vertelt de jongen allemaal wonderlijke verhalen over zijn leven…
John Boyne is natuurlijk bekend van De jongen in de gestreepte pyjama, een ontroerend en zielig verhaal vanuit het perspectief van een kind. Ik vond dit boek geweldig en ik wilde meer boeken van John Boyne lezen waarin hij vertelt vanuit het perspectief van een jong kind. Ook kon ik op Manuscripta deze boeken laten signeren. Ik wist niet precies wat ik van dit boek kon verwachten, behalve dat het waarschijnlijk briljant zou zijn geschreven. De wonderlijke verhalen van de speelgoedmaker maakten me ook nieuwsgierig, wat voor verhalen zijn het en wat schuilt er achter die speelgoedmaker? Dit was perfect leesvoer voor in de trein en ik moet zeggen dat ik enorm heb genoten.
Noah is een klein jochie die met volle moed weg loopt van huis. Hij weet niet wat hij doet, maar hij vertrouwt erop dat hij de wereld gaat verkennen. Hij deed me echt denken aan het naïeve jongetje dat ik op die leeftijd was (ik wilde op die leeftijd weg van huis om Pokémontrainer te worden, dus we hebben wat gemeen).
De gebeurtenissen die Noah meemaakt zijn heel absurd, waardoor ik in het begin moeilijk in het verhaal kon komen. Dieren die praten, voorwerpen die kunnen praten en bewegen, het was nogal vreemd. Het werd er niet duidelijker op toen Noah verscheen in de speelgoedwinkel, want de verhalen van de speelgoedmaker zijn wat ongeloofwaardig dus nam ik alles met een korreltje zout. Uiteindelijk kwam ik wel echt in de sprookjessfeer. Ik kan weinig hierover verklappen, maar ik kan wel zeggen dat aan het einde alles duidelijk wordt. Het heeft echt een perfecte afsluiter waardoor ik met een glimlach dit boek dichtsloeg. Daarnaast zijn de simpele tekeningen in het boek een leuke toevoeging aan het verhaal.
Dit boek vond ik erg aandoenlijk, dat is het juiste woord. Noah is een prettig hoofdpersonage en hoewel het begin wat apart was, eindigde het boek met een echte eyeopener waarbij je een enorm fijn gevoel krijgt. Je komt rustig tot de grote conclusie van het boek, en dat geeft echt een goed gevoel. Ik ga verder niet veel zeggen over dit boek, je moet het gewoon lezen (en dan ook echt uitlezen, halverwege stoppen is echt NIET slim!). Dit is in ieder geval een mooi boek, ik wil meer lezen van deze geweldige schrijver
—
Eerder verschenen op Nerdy geeky fanboy
