Eén keer trek je de conclusie,…
[Recensie] Het is niet het eerste boek over de legendarische nummer 14. En zeker niet het laatste. Het is niet het dikste boek over Johan en niet het dunste. Niet het boek met de meest memorabele foto’s of het boek met de meest prominente sprekers,… hoewel?!
Jan Luitzen, taalkundige en sporthistoricus en Mik Schots, psycholoog zijn generatiegenoten die samen veel ervaring hebben in het schrijven van boeken over de wellicht beste voetballer die we ooit in de wereld hebben gekend.
In 2007 krijgen beide auteurs vanuit het niets de mogelijkheid om het voetbalgenie te interviewen in Barcelona. Het gesprek overtreft alle verwachtingen. In vorige boeken putten de auteurs uit flarden van dit interview.
Op de vijfenzeventigste geboortedag van Johan Cruijff besluiten zij dit boek uit te brengen als eerbetoon aan dit fenomeen. Woordelijk wordt het interview weergegeven, met hier en daar een stukje geactualiseerde context en uitleg. En daarmee is vooral de meest prominente spreker aan het woord, die het over het orakel van Betondorp zou kunnen hebben: Johan Cruijff zelf.
Het interview gaat ook over voetbal. Over zijn gloriejaren als voetballer van o.a. Ajax, Barcelona en Feyenoord. Zijn rol als coach en waarom hij bijna maar nooit helemaal bondscoach van Oranje is geworden. De start en groei van de Cruyff Foundation en de organisatorische inrichting.
Cruijff is te herkennen aan zijn karakteristieke zinnen, quotes en woordkeuze. Zijn overtuigingen en zijn vertwijfelingen.
Dit boek gaat verder dan vele voorgangers. Er is geen woord Spaans bij. Wanneer je een volledig interview publiceert, is er immers geen ruimte voor vernis, inkleuren en polijsten. Het is wat het is. Het is mooi, het schuurt en het zegt veel over de man waarover het moet gaan. Een goudeerlijk boek.
Uitschieters in positieve zin, zijn voor mij de kwetsbaarheid die hij kiest daar waar het gaat over zijn rol als vader in een gezin. Vol zelfkritiek over zijn eigen bijdrage en vol dankbaarheid voor zijn vrouw Danny. Het voor mij meest memorabele deel gaat echter over ‘Judassen’.
Johan heeft ervaren dat een mens maar weinig vrienden heeft in zijn leven. Wanneer je succesvol bent, willen veel mensen vrienden met je zijn. Die zijn de aandacht niet eens waard. Wat Johan het meest heeft geraakt is dat mensen in zijn directe omgeving met wie hij al jaren heeft samengewerkt en op privé-vlak zijn hart heeft gedeeld, hem uiteindelijk hebben verraden en vervolgens in de steek gelaten.
De eerlijkheid en openheid van Johan Cruijff kan niet dealen met de verborgen agenda van de ander, waarvan hij dacht dat het een vriend was. De pijn daarvan gaat nooit voorbij.
Dit boek van Luitzen en Schots voegt een splijtende pass toe aan de kennis die menigeen van Cruijff heeft. Vandaag ga ik naar Ajax om te kijken of zijn cluppie de zesendertigste landstitel kan binnenslepen.
Ik zal even bevestigend knikken naar zijn beeltenis voor de Amsterdam Arena en zingen: ‘Eén keer trek je de conclusie, Vriendschap is een illusie’
‘Nooit iets doen op de normen van een ander’ krijgt van mij vier ballen ⚽️ ⚽️ ⚽️ ⚽️ .
Een eerbetoon dat zijn doel veelvuldig bereikt. Johan Cruijff levend houden.
Persoonlijke songtekst:
‘Eén keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Als het gaat om geld
Als het gaat om vrouwen
Als het gaat om alles wat je lief hebt
Wie kun je dan vertrouwen?’
(Het Goede Doel – ‘Vriendschap’)
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
