"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Nooit meer

Zaterdag, 16 mei, 2020

Geschreven door: Colleen Hoover
Artikel door: Minca Huiberts

Een zwaar beladen verhaal van verschillende kanten

[Recensie] Lily heeft een zware en moeilijke jeugd achter de rug. Met veel slechte maar ook een paar goeie momenten die ze tevens heeft bijgehouden in een dagboek. Als ze een ontzettend knappe en spontane jonge man op het dak van een gebouw ontmoet, en hem jaren later weer tegen komt, verandert haar leven volledig. Maar de gebeurtenissen uit haar verleden zijn niet zo gemakkelijk te vergeten, zeker niet als degene van wie je het meest houdt, die herinneringen regelmatig weer naar boven haalt en het haar laat herbeleven.

Tja… ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik ben echt sprakeloos na het lezen van dit boek. Ik heb wel eens eerder gehad dat een boek me heel erg heeft geraakt. Zoals Iris Grace van Arabella Carter-Johnson waarin moeder het bijzondere verhaal vertelt van haar autistische dochter en haar speciale talenten. Maar dit was toch even heel anders. Anders als in nog realistischer, ook al zijn Ryle en Lily fictieve personages. Ze zijn gebaseerd op wat blijkt, de ouders van de schrijfster zelf. Voordat ik in dit boek begon, wist ik dat nog niet. Maar hoe verder ik in het verhaal terecht kwam, hoe meer ik het gevoel kreeg alsof ik het verhaal van een documentaire aan het lezen was. Alle gevoelens van Lily, hoe tegenstrijdig ze soms ook waren, kwamen zo hard binnen dat ik echt heb moeten huilen tijdens bepaalde passages in dit boek. Ik heb wel vaker dat ik een traantje moet wegpinken tijdens het lezen van een verhaal. Maar een tranenstroom tegenhouden, daar heb ik nog nooit last van gehad. Dus wees alvast gewaarschuwd, als je dit boek koopt, koop er een pak zakdoeken bij, misschien wel twee. Halverwege het boek zal je het echt nodig hebben.

Natuurlijk is het boek niet een en al ellende. Verre van. Er zijn een hoop mooie en memorabele momenten die Lily meemaakt met haar vrienden en familie. En het zijn juist die momenten die ook voor extra diepgang zorgen. De liefde van vrienden en geliefden spat van de bladzijdes af waardoor je niet meer wilt stoppen met lezen.

Ik zou nog verder willen vertellen over dit verhaal, maar ik heb het gevoel dat ik de lading ervan nooit helemaal perfect met jullie zou kunnen delen. Daarvoor raad ik je echt aan om het boek zelf te gaan lezen. Mocht je het boek nog willen lezen en verder geen spoilers wilt ontvangen over de lading en gedeeltelijke inhoud van het boek, raad ik je aan om nu te stoppen met het lezen van mijn recensie. Onder deze lijn ga ik namelijk dieper in op het verhaal.————————————————————————————————–

Dans Magazine

Degenen die het boek al hebben gelezen, weten dat dit verhaal over huiselijk geweld gaat. Het is natuurlijk nooit leuk om over zulke onderwerpen te lezen, maar dit verhaal is gewoon écht een aanrader. Het is realistisch, heftig, eye-opening en zelfs leerzaam.

Lily weet hoe het is om op te groeien in een gezin waar geweld regelmatig voorkomt. Ze weet dat het niet hoort en dat de relatie die haar vader en moeder hadden niet gezond was, maar toch belandt ze op de een of andere manier zelf ook in een soortgelijke situatie. Eerst wil ze het niet inzien. Ryle lijkt in niets op haar vader, maar hoe langer ze bij hem is, hoe meer gelijkenissen ze tussen hen ziet. Maar niet alleen tussen hen, ook tussen zichzelf en haar moeder. Sommige stukken waren heftig om te lezen, maar hoe meer erover gesproken werd, hoe echter alles werd.

Als lezer gunde ik het haar zo dat ze niet in dezelfde cirkel zou belanden als haar moeder. Zijzelf vertelt ons dat het voor buitenstaanders altijd zo simpel lijkt. Als iemand je mishandelt, ga je bij hem of haar weg. Maar dit verhaal laat zien dat dat echt niet zo gemakkelijk is. Hoe goed je ook weet dat het niet normaal is, als je echt van iemand houdt, stel je je grenzen steeds verder uit. En dat is wat zo leerzaam is aan dit boek. Het laat je echt meeleven met de hoofdpersonages.

Wat mij betreft zou dit boek verplichte literatuur moeten worden voor bijvoorbeeld afstuderende jongeren. Het belicht een zwaar beladen verhaal van verschillende kanten en laat je zien wat juist en onjuist is om te doen in je leven als je in aanraking komt of bent gekomen met dit soort problematiek. Ik zou nog verder willen vertellen over dit verhaal, maar ik heb het gevoel dat ik de lading ervan nooit helemaal perfect met jullie zou kunnen delen. Daarvoor raad ik je echt aan om het boek zelf te gaan lezen.


Eerder verschenen op MyWingedBooks