"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Nu in de bioscoop!

Maandag, 12 juli, 2021

Geschreven door: Cory McCarthy
Artikel door: Ramona van den Berg

Dit verhaal bevat humor, spanning, vriendschap en loyaliteit

[Recensie] Ik ben altijd wel benieuwd naar een boek dat verfilmd wordt. Want voor mijn gevoel is een boek altijd beter dan de film. Ik heb nog niet meegemaakt dat een film beter is. En ik heb toch al aardig wat verfilmingen gezien. Dus toen ik deze cover zag en de tekst onder de titel ‘Het boek is altijd beter. Toch…?’ was mijn nieuwsgierigheid gewekt.

De tekeningen die je op de voorkant van het boek ziet staan passen bij het verhaal en de verwachtingen die ik heb. Je ziet popcorn, een gitaar, een hartje en een camera.

We lezen dit verhaal vanuit Iris. Zij is de kleindochter van de beroemde schrijfster M.E. Thorne. Deze schrijfster is vooral beroemd geworden met de Elementia-boeken. Maar Iris vindt het vervelend dat ze de kleindochter is van deze beroemde ster. Want als je bekend bent dan krijg je te maken met fans en verrassingen die dit met zich meebrengt. Je merkt de enorme tegenzin van Iris wel in het begin van het verhaal. Ze wordt namelijk door haar vader min of meer gedwongen om samen met haar broertje naar Ierland af te reizen om daar bij de boekverfilming te zijn. Ze gaat er wel heen maar niet voor de lol, ze wil graag de productie stopzetten. Want dan kan ze eindelijk een normaal leven leiden.

Maar dan ontmoet ze mensen op de set die ze gaat waarderen en die haar zelfs inspireren. Zou deze film dan toch haar kijk op Elementia veranderen?

Schrijven Magazine

In het begin heb ik me gestoord over de ietwat negatieve houding van Iris. Maar zoals je hierboven leest is dit wel zoals zij in het begin staat tegenover het imperium dat door haar oma gestart is. Haar negatieve houding lijkt beetje bij beetje af te zwakken naarmate het verhaal vordert.

We lezen dan wel vanuit het oogpunt van Iris, maar ook de personages naast haar hebben genoeg in te brengen in dit verhaal. Het verhaal kabbelt lekker door waardoor ik echt in het verhaal zit. Hierdoor wilde ik door blijven lezen en dat vind ik zeker een pluspunt.

De relatie tussen Iris en Ryder, zus en broer, verloopt niet vlekkeloos. Maar de emotie die vaak tussen die twee zit, kon ik op momenten echt voelen. Eamon, een acteur van deze verfilming, heb ik in mijn hart gesloten. Wat een schatje. En dat vind ik niet alleen. Dit verhaal bevat humor, spanning, vriendschap en loyaliteit. Een boek waar ik van genoten heb.

Ik geef dit boek dan ook 4 sterren. Het leest vlot en ik heb geregeld met een glimlach zitten lezen. Wat mij betreft dus een leuke young adult die ik je zeker aanraad wanneer je van dit genre houdt.

Eerder verschenen op Perfecte Buren