Odd Thomas’ tussendoortje
[Recensie] Dean Koontz heeft inmiddels vele tientallen thrillers geschreven die bijna allemaal over het bovennatuurlijke gaan. Vaak wordt hij vergeleken met Stephen King, maar Koontz hoeft wat mij betreft met niemand te worden vergeleken. Hij is een kracht op zichzelf. Meestal schrijft hij stand alones, maar af en toe waagt hij zich aan reeks met dezelfde personages. Zo is er bijvoorbeeld de Frankenstein-reeks die zich in het hedendaagse New Orleans afspeelt en de Moonlight Bay serie, over een Californische kuststadje waar zich allerlei hele rare dingen ’s nachts afspelen. Verder is er dan nog de Odd Thomas reeks waar Het Motel onderdeel van uitmaakt.
De Odd Thomas reeks bestaat uit een serie van tot nu toe zes romans, 1) De Gave, 2) De Vriendschap, 3) De broeder, 4) De Ziener, 5) De Miljardair en 6) De Lifter. En nee, daar zit Het Motel inderdaad niet tussen. Het Motel is namelijk een zogeheten lang verhaal (toch nog 194 pagina’s) en valt chronologisch tussen het het vierde en het vijfde deel in. Odd Thomas is een nogal vreemde jongen (al heeft zijn voornaam daar toevalligerwijze niets mee te maken, zoals hij het zelf vaak zegt). Hij kan namelijk overleden mensen en dieren zien, een beetje zoals in die film met Bruce Willis (The Sixth Sense). Ook heeft hij een zekere paranormale begaafdheid, waardoor hij ontvankelijk is voor mensen met snode bedoelingen. In het eerste deel (De Gave) is er bijvoorbeeld een bende die iedereen in een plaatselijk winkelcentrum wil uitmoorden en in het vierde deel (De Ziener) komen er zelfs atoombommen aan te pas. Dat breng hem natuurlijk vaak genoeg in de problemen.
De Odd Thomas reeks is een beetje een vreemde eend in de bijt in het oeuvre van Dean Koontz. De verhalen worden letterlijk gelardeerd door allerlei grappige oneliners, hetgeen niet altijd naar de smaak is van menige Koontz-fan. Die vinden dat hij zich tot het meer serieuze griezelwerk moet beperken. Door de constante humor zou er afbreuk worden gedaan aan de spanning in de verhalen. Zelf behoor ik niet tot dit kamp. Ik kan regelmatig (glim)lachen om de kwinkslagen die in de Odd Thomas boeken voorkomen. Toegegeven, in het ene boek komt de humor wat beter tot zijn recht dan in het andere en ook de verhalen zelf wisselen nogal van kwaliteit. Vooral het eerste en het derde boek (De Broeder) zijn echte juweeltjes.
Het Motel is een van de mindere afleveringen wat mij betreft. Of dat te maken heeft met de kortere lengte van het verhaal durf ik niet te zeggen. Op zich hoeft het geen probleem te zijn, want er zijn natuurlijk genoeg spannende korte verhalen. Feit is wel dat het verhaal niet echt veel om het lijf heeft (Odd stopt onderweg op een van zijn reizen in een motel, voelt dankzij zijn paranormale gaven dat het er niet helemaal pluis is en gaat op onderzoek uit). Ik zou het boek dan ook vooral aan willen bevelen aan mensen die deze reeks sowieso compleet willen hebben. Als je nog niks over Odd Thomas hebt gelezen zou je het beste beginnen met het eerste deel dat meteen ook een van de betere delen is.
—
Eerder verschenen op http://www.thrillzone.nl
