Een boek over rouwen en loslaten, over jezelf zoeken en een plaats geven
[Recensie] Luc, recent gescheiden, gaat met zijn twee zoontjes op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Hij slaat zijn tentje op op een camping. Het loslaten van zijn kinderen gaat hem niet goed af; voortdurend houdt hij ze in het vizier en probeert ze te behoeden voor gevaar. Maar al snel maken de jongens vriendjes en voor het eerst sinds jaren heeft Luc tijdens de zomervakantie wat tijd voor zichzelf.
Hij observeert ook ouders die wel kunnen ontspannen. Hij vraagt zich af waarom het hem niet lukt. Hij vergelijkt zich met Stefan, een andere vader die sportief, succesvol en populair is. Als hij dan toch besluit, op het einde van de vakantie om alleen een wandeling te maken, terwijl zijn jongens zich op de camping vermaken.
Noodlot
Tijdens de wandeling slaat het noodlot toe. Terwijl in Nederland zijn ex na een paniekerig telefoontje van Luc haarfijn aanvoelt dat er iets niet klopt, begint de avond te vallen en moet Luc noodgedwongen een keuze maken: wil hij een vader worden op wie zijn kinderen trots kunnen zijn, of eentje die er simpelweg is?
Dit is een boek over rouwen en loslaten, over jezelf zoeken en een plaats geven. Hier en daar miste wat diepgang. Dit boek lees je snel door en bevat leuke, ontspannende en soms grappige dialogen met andere campingbezoekers. Je ziet ze zo voor je. Maar het is vooral de reflectie van Luc zelf die je verder doet lezen. Want hij moet verder toch?
—
Eerder verschenen op Boekensite Gent
