Een gruwelijk misdrijf in de Zweedse bossen
[Recensie] Oktober is de koudste maand gaat over Vega, een meisje van zestien dat op het platteland van Zweden woont. Haar leven is al niet volmaakt – ze woont in een arme buitenwijk, haar vader heeft het gezin verlaten – en het wordt er zeker niet beter op als de politie bij haar voor de deur komt en zegt dat ze naar haar oudere broer Jakob op zoek zijn. De politie vertelt niet wat er aan de hand is. Vega weet direct dat er iets niet klopt en gaat zelf naar haar broer op zoek. Ze komt er achter dat haar broer betrokken is geraakt bij de moordzaak van meneer Hellmans. Onduidelijk is wat zijn rol hierbij was. Niemand is duidelijk tegen Vega en ze weet niet wat ze moet doen. Vega gaat zelf op pad, opzoek naar antwoorden. Zo komt Vega erachter dat mensen schulden hadden bij meneer Hellmans en dat dat wel de reden zou kunnen zijn van zijn dood. Ze vindt haar broer bij zijn beste vriend Malte. Jakob zegt tegen haar dat ze al te veel weet en dat ze erg moet opletten. Vega wil haar broer helpen maar weet nu niet meer hoe. Ze wil afstand nemen, maar besluit dan toch haar onderzoek voort te zetten.
Ze ontdekt dat veel mensen in het zelfde schuitje zitten als haar broer en ze probeert er achter te komen wie de dader is. Er gebeuren steeds vreemdere dingen in het afgelegen plaatsje en Vega komt steeds dichterbij de waarheid. Ondertussen krijgt ze gevoelens voor Malte, de vriend van haar broer. Ze kan deze jongen niet kan plaatsen en probeert tegelijk een andere jongen te vergeten waar ze eerder nog verliefd op was.
Het begin van Oktober is de koudste maand is nog niet zo sterk. We vallen meteen met het verhaal in huis, zonder dat duidelijk is wie wie is. Ook gebeurt er nog niet heel veel, het was niet saai maar het was wat minder interessant en je komt er moeilijk in het boek. Pas aan het einde breekt het verhaal los en begint het beste deel van het boek. Als je eenmaal in het boek zit, je al wat verder bent en alles wat duidelijker wordt, wordt het boek ook steeds beter. Het leest heel gemakkelijk en het verhaal wordt steeds spannender. Wat je als lezer al snel opmerkt is dat je van veel personages niet veel te weten krijgt. Alleen van Vega krijg je mee hoe ze met alles omgaat, de andere karakters blijven erg oppervlakkig. Aan de ene kant is dit voor de lezer wat minder leuk. Je krijgt een wat minder goede band met de andere karakters en komt wat minder snel in het boek. Aan de andere kant kan je je als lezer beter inleven in Vega. Zij weet ook niet wat de andere karakters voelen of weten, wat het boek ook spannender maakt. De manier waarop de gedachten en acties van Vega worden beschreven is erg leuk. Je ziet als lezer heel erg hoe ze zich opstelt tegenover bijvoorbeeld de politie, dan is ze een beetje arrogant, koppig en erg zelfverzekerd. Maar gelijk daarna lees je hoe ze onzeker is en bezorgd is over haar broer.
Wat wel heel goed wordt beschreven in het boek is de sfeer. De constante spanning en het beklemmende gevoel dat je als lezer krijgt zorgt voor het gevoel dat er elk moment iets vreselijks kan gebeuren. En dat is ook zo.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
