Een rollercoaster aan emoties
[Recensie] In dit derde, en laatste, deel van deze trilogie zijn we aangekomen bij het persoonlijke verhaal van Femke. Haar gebrek aan eigenwaarde, het gevoel van eenzaamheid en het gebroken zijn overheerste voor mijn gevoel en hierdoor had ik meteen een zwak voor deze jonge vrouw. Wendy Brokers bewijst met deze invulling opnieuw dat een heftig thema prima in een feelgood past. Inhoud en romance gaan hand in hand mits goed uitgewerkt en opgezet. En dat is wederom uitstekend gelukt.
Femke heeft zo op het oog alles goed op de rit. Ongebonden, reislustig en altijd wel in voor een feestje heeft ze bij vrienden en familie de reputatie van een vrijbuiter opgebouwd. Maar is dat wel terecht? Neemt iemand ooit de moeite Femke écht te leren kennen en laat zij dat op haar beurt überhaupt toe? Omdat ze altijd familiemomenten ontwijkt, krijgt men niet echt de kans om zich een andere mening te vormen, is ze een soort van ongrijpbaar. En Femke vindt dat ogenschijnlijk wel prima. Hoe minder uitleg, hoe beter. Maar waar komt dat vandaan? Wanneer Femke keihard tegen de grenzen van haar fysieke- en geestelijk kunnen knalt en noodgedwongen bij haar oudtante hoopt bij te tanken, loopt ze niet alleen tegen haar emotionele barrières aan maar wordt het de lezer ook duidelijk wat haar al zeven jaar geestelijk sloopt en voor nachtmerries zorgt. Om verder te kunnen werken aan een toekomst zal Femke eerst haar verleden onder ogen moeten komen.
Gus is een alleenstaande vader. In het dorp waar hij als huisarts woont en werkt is hij graag gezien maar hij heeft nog niet de vrouw ontmoet waarmee hij zijn toekomst wil delen. Vooral omdat de allerbelangrijkste vrouw in zijn leven zijn dochtertje Maren is, is hij erg voorzichtig. Wanneer Femke op zijn pad komt is hij dan ook heel duidelijk. Femke is dat op haar beurt ook, maar geeft toch ook gemixte signalen af. Gus heeft er een hele kluif aan om haar voor zich te winnen maar hij vindt ook dat zij ook water bij de wijn moet doen.
Niet eerder nam Femke iemand in vertrouwen, niemand kent haar 100%. Uit schaamte, schuldgevoelens en bang voor vooroordelen heeft ze haar geheim zorgvuldig verborgen weten te houden. Wanneer ze Gus leert kennen voelt ze een bepaald vertrouwen, hij heeft iets over zich waardoor Femke zich open durft te stellen, iets dat ook weer afschrikt en confronterend is. Wat als ze zich kwetsbaar opstelt en hij haar alsnog veroordeelt? Femke heeft niet de beste ervaringen als het op vertrouwen aankomt. Toch lijkt Gus door haar pantser heen te prikken, ze heeft nog nooit meegemaakt dat iemand zoveel moeite voor haar doet en dat is doodeng. Ook Gus is verrast maar voelt ook aan dat Femke niet zomaar een vrouw is die ongecompliceerd en vrijmoedig in zijn leven stapt. Hij beseft heel goed dat het niet alleen zijn hart betreft dat op het spel staat om gebroken te worden. Ook hij heeft het een en ander meegemaakt en is voorzichtig in de stappen die hij zet.
Wendy Brokers sluit met dit mooie maar schrijnende verhaal een fantastische trilogie af. Wat kan zij toch heerlijk schrijven en je meevoeren in de levens van haar hoofdpersonages. Vanaf de allereerste kennismaking op de camping in Frankrijk ben ik fan van deze reeks. Niet alleen vanwege de verhaallijnen, die voor een feelgood behoorlijk pittig zijn, maar vooral vanwege de aandacht die Brokers heeft voor haar personages. Deze komen namelijk echt tot leven, ontwikkelen zich en geven de lezer ruimte hen écht te leren kennen. De persoonlijke verhalen van Lize, Nate, Jelle, Sofia, Femke en Gus zijn stuk voor stuk menselijk en hierdoor bijzonder geloofwaardig. Hun verhalen kunnen van iedereen zijn. familiezaken, verdriet, geheimen, vriendschap en vertrouwen staan centraal in deze boeken en verbinden alle verhaallijnen met elkaar. Dat heeft de auteur bijzonder goed gedaan en consequent door laten lopen. Hierdoor is de trilogie uiteindelijk één groot verhaal geworden met voor iedereen apart de aandacht die men verdient. Een absoluut pluspunt van het geheel.
In dit derde deel is het niet alleen het verhaal van Femke dat tot op een rustpunt komt, maar ieders verhaal is ‘af’, helaas. Ik zou nog graag meer over deze personages willen lezen, je gaat van ze houden, je leert ze goed kennen en sluit ze in je hart. Een echte favoriet heb ik niet maar Femke krijgt het in Omkijken naar morgen toch behoorlijk voor d’r kiezen en ik had het oprecht met haar te doen. De flashbacks zijn indringend en behoorlijk intens, nu snap je Femke alleen maar meer. Toch is nú de tijd daar om zich kwetsbaar op te stellen en het verleden bespreekbaar te maken. Hoe moeilijk ook, en dat dwingt respect af. Ook voor Gus trouwens, wát een kerel!
Het verhaal van deze twee is een rollercoaster aan emoties, vechtlust en liefde. Helaas is dat laatste echter niet altijd genoeg… Omkijken naar morgen is qua thematiek misschien wel het mooiste boek van de drie maar gelukkig komen ook de anderen nog aan bod, worden zaken die nog niet duidelijk waren dat nu wel. De levens van de hoofdpersonages zijn zo met elkaar vervlochten dat ze allemaal een bijdrage leveren aan elkaars geluk en aan dit mooie slotstuk.
Wendy Brokers schrijft heerlijke boeken, het maakt niet uit welk verhaal je van haar leest, het is gewoon goed. Vanaf de eerste pagina dat je aan het boek bent begonnen is wegleggen geen optie maar uitlezen wil je het ook weer niet. Voor de lezers die nog niet aan de drie delen zijn begonnen: begin bij het begin, die kennis heb je nodig om het beeld en de doorlopende verhalen goed voor ogen te krijgen. Daarbij zijn de boeken té mooi en leuk om moedwillig niet te lezen. De heerlijke en ongecompliceerde schrijfstijl van Wendy Brokers maakt dat allesbehalve tot een opgave. Daarom is het ook zo jammer is dat de families Wolters en Martens geen tien kinderen hebben, dan hadden we nog zeven delen te gaan, helaas…
Opnieuw een geweldig verhaal met ups en downs, een lach en een traan en meerdere malen een brok in de keel. Een feelgoodroman doordrenkt met alle aspecten die we zo graag in dit genre zien: liefde, geluk, vriendschap, drama en humor. Ik hou ervan! 4,5 ster. Puur genieten dit.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
