Een alleraardigst verhaal
[Recensie] Agaath (50 jaar) is al twintig jaar weduwe en haar dochter Nikki is inmiddels het huis uit. Om weer onder de mensen te komen, besluit ze zich in te schrijven voor een driedaags quiltevenement in de provincie Zeeland. Tijdens haar zoektocht naar een overnachtingsplaats, ziet ze een woningruiladvertentie van Renate.
Renate (30 jaar) heeft sinds vijf jaar last van een whiplashtrauma wat ze opgelopen heeft bij een duikongeval. Haar leven is de afgelopen jaren zodanig klein geworden, dat ze toe is aan iets anders en besluit er tussenuit te gaan. Ze plaatst een advertentie om een vakantiehuisje te vinden. Ze is erg verrast als de Noord-Brabantse Agaath daarop reageert. De twee vrouwen besluiten voor drie weken van huis te ruilen. Het is een begin van een ommekeer in het leven van beide vrouwen.
De auteur laat de lezer vrij vlot kennismaken met de personages. Dit heeft ze goed in het verhaal ingepakt, zodat het geen opsomming is van karaktereigenschappen. In het begin heb je het idee dat er een aantal personen benoemd wordt die niet relevant zijn voor het verhaal, maar gaandeweg komen deze terug in het boek en blijken dan erg belangrijk te zijn. Tevens krijg je door de omstandigheden die de hoofdpersonen meemaken (en meegemaakt hebben), medelijden met Agaath en Renate, maar ook waardering en respect. De karakters zijn stuk voor stuk hartelijke en sociale mensen. Ik vind het erg goed dat de schijfster veel onderwerpen in haar boek verwerkt. Zo is er volop aandacht voor zorgmedewerkers (inclusief de werkdruk), maar ook onderwerpen als depressie, mantelzorg en het wel en wee tussen vriendinnen.
Het verhaal is erg origineel bedacht en de situatie waardoor de huizenruil ontstaat, komt erg goed en vloeiend bij elkaar. Dat er in het boek de omgeving van Dussen en Zeeland (in het bijzonder Middelburg) omschreven wordt, vind ik een meerwaarde aan het verhaal. Het geeft je een gevoel dat je zelf op vakantie bent. De hobby handwerken (vooral quilten) is als een rode draad in het boek verweven. Erg speciaal omdat er naar mijn mening weinig romans zijn die hier uitgebreid over vertellen.
Het boek heeft een christelijke insteek door het benoemen van bidden en danken en het bezoeken van een kerk, maar niet gelovige mensen zullen dit niet als storend ervaren doordat het maar enkele keren wordt benoemd.
De auteur schrijft erg gedetailleerd. Soms zorgt dit voor een fantastisch compleet beeld, maar helaas soms ook voor langdradige details die niet altijd relevant zijn (bijvoorbeeld omschrijven wie er van de tien aanwezigen als eerste opschepte met het eten en wie daarna etc.).
Een deel van het verhaal is enigszins voorspelbaar waardoor de lezer al vrij snel door heeft welke romance zich af gaat spelen. Hierdoor wordt de nieuwsgierigheid ietwat getemperd. Persoonlijk vind ik dat er veel gezondheidsperikelen voor komen in het verhaal, maar lezers die deze klachten ook ervaren zullen dit juist als herkenning zien en voelen zich er waarschijnlijk juist door gesteund. Toch was het voor mij ook een eyeopener. Ik had hiervoor geen idee welke (vele) ongemakken je ervaart bij een whiplashtrauma.
Onderstroom heb ik met plezier gelezen en juist de avonturen die de personages hebben beleefd, zorgen voor een alleraardigst verhaal. Al met al zeker 3,5 ster als beoordeling van mijn kant.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
