Nog beter dan Obsidian
[Recensie] Voor degenen die deze serie nog niet kennen raad ik aan om eerst Obsidian te lezen en daarna direct dit boek te gaan kopen en lezen. ‘Anyways’. Katy is een mens, Daemon niet echt. Door een ongeluk in deel 1 waarna Daemon Katy heeft geheeld, zijn ze met elkaar verbonden. Op een intieme, irritante maar ook interessante manier. Katy weet nog steeds niet wat ze met hem aan moet terwijl Daemon zichzelf tegenover haar wil bewijzen. Daarbij komen ook nog de problemen met de autoriteiten, Katy’s veranderingen en die aparte nieuwe vriend van haar moeder.
Tja, wat moet ik nog zeggen. Ik vind Onyx nog beter dan Obsidian. En hoewel niet iedereen deze serie geweldig vind, kan ik er geen genoeg van krijgen. Het leest zo lekker. De schrijfstijl van Jennifer ligt mij echt heel erg goed waardoor ik haar boeken binnen no-time uit lees. Gelukkig heeft ze nog een hele voorraad van boeken die ik nog niet gelezen heb of die nog niet vertaald zijn dus ik hoef niet bang te zijn dat ik zonder boeken van haar kom te zitten.
Het leuke aan deze serie vind ik de manier waarop alles beschreven is. Er zit voor mij pakkende humor in waardoor het luchtig blijft, maar daarnaast komen er ook heftige dingen als verlies en dood aan bod. Hier wordt dan ook wel aandacht aan besteed maar staat niet continu in het middelpunt.
De relatie tussen Katy en Daemon is ingewikkeld. Ze stoten elkaar af en trekken elkaar aan. Redelijk cliché, maar ik vind het wel leuk. Ook tussen hen zit een dosis humor waar ik me wel in kan vinden. Het verhaal is niet altijd even onvoorspelbaar, wat het lezen dan ook weer vergemakkelijkt. Kleine hints en de vermoedens en gaven van sommige personages zorgen ervoor dat je als lezer al snel in de gaten hebt welk personage eerlijk is en wie niet. Dat is ook een reden dat ik het verhaal zo snel kan lezen. Er zijn niet super veel belangrijke details dat wanneer je per ongeluk ergens te snel overheen leest, je gelijk een hele clue hebt gemist. Aan de andere kant is dat natuurlijk ook wel weer jammer, want juist de onvoorspelbare dingen zorgen voor spanning. Maar op de een of andere manier heeft dit verhaal die dingen niet per se nodig om spannend te zijn. Er gebeuren veel dingen die elkaar snel opvolgen, er komt actie en geweld in voor, romantiek en humor. En ik denk dat juist de afwisseling tussen al deze onderdelen voor wat spanning en de hoge leessnelheid zorgt. Want nadat ik het boek uit had, had ik echt niet het gevoel dat ik bijna 500 bladzijdes had gelezen.
De serie zit lang niet zo ingewikkeld in elkaar als bijvoorbeeld De Glazen Troon. In dit verhaal zijn er de goeieriken en de slechteriken en daaromheen wordt het verhaal verteld. Dus als je een heftige en beladen serie wilt lezen, is dit geen goede keus. Als je iets luchtigs wilt lezen uiteraard wel. Daar heeft iedereen ooit wel een keer zin in en ik weet zeker dat als je erin begint je niet snel verveeld zult raken.
—
Eerder verschenen op My Winged Books
