Echt een aanrader in deze zware tijden
[Recensie] Het debuut van Heleen Smit brengt een discussie op gang voordat je nog een pagina hebt gelezen. De tekst op de cover: “Je rijdt in een sneeuwstorm over een stil bosweggetje. Er ligt iets op de weg. Zou jij stoppen?”
Ongeacht wat je zou doen, weten we meteen dat Sophie Hofman wel gestopt is. Zonder dit zou het 300 pagina’s tellend verhaal niet zo spannend zijn geweest. Ze heeft haar vader beloofd om Bram, de verstandelijk beperkte broer van haar ex op te halen van de zorginstelling waar hij woont, zodat Bram zijn verjaardag thuis kan vieren. Sophie heeft daar geen zin in, maar omdat zij de beschikking heeft over een oude Defender die in de sneeuw kan rijden, kan ze geen nee zeggen. Bovendien zijn de ouders van Bram niet alleen haar ex-schoonouders, maar ook de beste vrienden van de familie.
Sophie en Bram rijden op een verlaten bosweg naar huis als er iets de weg blokkeert. Sophie besluit uit te stappen. Er ligt een gewonde man op de weg, slechts gekleed in een sweater en trainingsbroek en stevig onderkoeld. Ze heeft geen bereik en besluit de man mee te nemen in de auto. Nog voordat ze dat kan doen, bedreigt de man haar met een mes. Hij blijkt een ontsnapte gevangene te zijn. Ze gaan naar de vader van Sophie die huisarts is en de man, Vince, kan oplappen. Voordat Sophie het weet, wordt ze gegijzeld en als levend schild meegenomen door hem.
De onberekenbare broer van Vince, Danny, hielp hem met ontsnappen en nu moeten ze zich schuil houden. Wat volgt zijn angstige dagen waarin Sophie een goede verstandhouding moet zien te krijgen met Vince, haar leven hangt ervan af. Ze komen nader tot elkaar en Sophie is in conflict met de gevoelens die ze voor Vince krijgt.
Zoals iedere gevangene claimt Vince onschuldig te zijn. Voordat Sophie daar een oordeel over kan vormen, scheiden hun wegen. Terug in de bewoonde wereld kan Sophie Vince niet uit haar gedachten zetten. Het is inmiddels weken later. Ze besluit haar journalistieke vaardigheden te gebruiken om in de kranten te duiken en een eigen onderzoek op te zetten om de waarheid te achterhalen. Dat blijkt een verkeerde zet te zijn.
Ondertussen gaat haar leven gewoon door. Van een journalist die het nieuws over anderen versloeg, is zij nu het lijdend voorwerp van de pers. Ze werkt, gaat uit met vrienden en ontmoet Leo, een aantrekkelijke vrijgezel. Af en toe is het verhaal voorspelbaar en vraag je je af hoe Sophie dat niet doorheeft. Maar verder leest het verhaal ontzettend vlot. Ik keek op een gegeven moment op de klok en het was al half 2 ’s nachts. Maar ik had nog maar een kleine 100 pagina’s te gaan (op mijn e-reader is het boek ruim 800 pagina’s en was ik ergens rond 550 beland) en ik moest en zou weten hoe Op het verkeerde moment een juiste einde zou krijgen.
Ik heb niet vaak een debuut gelezen dat zo sterk, spannend en uitstekend geschreven is. Geen enkel moment verveelt het boek je. De hoofdkarakters zijn in ontwikkeling, Sophie groeit enorm in het verhaal. De gebeurtenissen zijn nagelbijtend spannend. De sfeer is vaak grimmig in de spannende stukken en je krijgt er gewoon kippenvel van. Er is ook ruimte voor romantiek die niet afleidend werkt, maar in het verhaal past. Smit leidt ons naar een spannende climax die niet teleur stelt. Er is zelfs ruimte voor een vervolg gelaten. Omdat voor mij niet alle vragen beantwoord waren en niet alle verhaallijnen zijn afgerond, krijgt Smits Op het verkeerde moment 4½ van de 5 sterren van mij. Echt een aanrader in deze zware tijden.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
