"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Opgescheept

Woensdag, 3 november, 2021

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Sanne Jakobs

hartverwarmend verhaal over vriendschap, volwassen worden en je hart volgen.

[Recensie] Else kan haar geluk niet op als ze wordt ingeloot voor een appartement in een nieuw complex. Eindelijk kan ze het huis uit! Waar ze alleen niet op had gerekend is dat ze het appartement met twee andere meiden moet delen. De vrolijke (soms tot het irritante aan toe) Jenny en het arrogante modepopje Lindsay worden haar huisgenoten. Ze kennen elkaar niet, maar besluiten om toch samen te gaan wonen omdat ze alle drie dolgraag het huis uit willen. Dat kan natuurlijk alleen maar tot problemen leiden.

Het verhaal is opgedeeld in drie lijnen. Else, Jenny en Lindsay hebben hun eigen verhaallijn in de ik-vorm.

Reijntjes heeft drie types gecreëerd die zo erg met elkaar botsen dat het soms voor hilarische momenten zorgt. Else is echt het moedertje, Jenny is de vrolijkerd en Lindsay is de bitch. Daarnaast is Else de enige die (nog) studeert. Lindsay heeft wel een opleiding in toerisme afgemaakt maar ze werkt nu in de horeca. Jenny is gestopt met de kappersopleiding, zij werkt nu in het restaurant van haar tante.

Naarmate het verhaal vordert, beginnen de meiden elkaar te leren kennen en leren ze ook veel van elkaar. Ze gaan elkaar steeds beter aanvullen in bepaalde dingen. Die ontwikkeling is door Reijntjes heel mooi en duidelijk op papier gezet. Het is ook heel erg herkenbaar, want de ontwikkeling gaat gepaard met hoogtepunten en tegenslagen die (bijna) elke jongvolwassene wel doormaakt.

Kookboeken Nieuws

De schrijfstijl van Reijntjes is prettig. Het leest vlot en is niet te moeilijk. De hoofdstukken zijn wel wat lang, maar dat wordt gecompenseerd met de fijne stijl. Het is heel beeldend geschreven waardoor je als lezer in je hoofd er echt een goede voorstelling bij kan maken.

Ik heb echt genoten van dit boek, ik heb regelmatig met een grote glimlach op mijn gezicht zitten lezen en af en toe ook met tranen in mijn ogen. De emoties van de meiden zijn goed overgebracht op mij als lezer. Ik zie dit boek ook nog wel verfilmd worden. Het past in mijn ogen in het rijtje van Gooische vrouwen, De familie Kruys en Danni Lowinski. Heeft iemand Wil Koopman al gebeld? Opgescheept is het eerste deel in een trilogie en ik kijk uit naar het volgende deel! Vier welverdiende sterren!

Eerder verschenen op Perfecte Buren