"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Opposition

Zaterdag, 18 juli, 2020

Geschreven door: Jennifer L. Armentrout
Artikel door: Minca Huiberts

Gewoon heerlijke en fantastische Fantasy

[Recensie] De andere Luxen zijn gearriveerd. Het buitenaardse ras waarvan eerst maar kleine groepen verspreid over de wereld woonden, is in actie gekomen. En Daemon heeft Katy de rug toegedraaid. Ze kan bijna niet geloven dat Daemon niet voor haar heeft gekozen, maar voor zijn eigen soort. Die vraag bleef lange tijd onbeantwoord, tot nu, en Katy is er kapot van. Terwijl de wereld om hen heen voorgoed aan het veranderen is, kan zij maar aan een ding denken: Daemon terugkrijgen. Maar veel moeite hoeft ze daar niet voor te doen, zij vinden haar en nemen haar mee naar hun onderkomen. Daar waar Dee is, daar waar Dawson is en natuurlijk ook Daemon. Maar hij is veranderd en Katy weet niet of ze hem nog wel terug krijgt.

Ja, ik weet het, ik heb de serie als in het Engels gelezen dus eigenlijk wist ik al hoe de serie zou eindigen. Maar op een vreemde en bijzondere manier leek het tijdens het lezen van de Nederlandse vertaling net alsof ik het boek weer voor het eerst las. Dit ervoer ik ook wel een beetje bij de andere delen, maar doordat ik er weer opnieuw in was begonnen maar dan jaren later, herinnerde ik me sommige details toch niet helemaal meer en dat zorgde er dan steeds dat ik af en toe aangenaam verrast werd door een gebeurtenis, opmerking of samenhang van situaties.

Net zoals de andere delen had ik dit boek natuurlijk weer heel snel uit. Sommige lezers vinden dat jammer, omdat ze dan niet zo lang van het verhaal kunnen genieten, maar ik heb het gevoel dat ik er net zoveel van geniet als wanneer ik het langzamer zou lezen. Want de personages spreken mij nog steeds aan, de realiteit aangevuld met wat bovennatuurlijke elementen, romantiek en humor ligt mij heel erg goed. Ik kan er gewoon geen genoeg van krijgen en zou willen dat bijna alle boeken op deze manier zijn geschreven. Ik weet niet of het alleen aan het verhaal en de personages ligt, of ook aan het lettertype, de interpunctie en de bladzijde indeling. Maar ik vlieg hier gewoon doorheen. De eerste 50 bladzijdes las ik binnen een half uurtje. De rest van het boek binnen 4 uur. Gewoon heerlijk en fantastisch vind ik het.

Het boek bevat eigenlijk alle elementen waar ik weg van ben: fantasie, een goede dosis humor, een ‘onmogelijke’ liefde, spanning, actie en personages met wie ik me kan identificeren. In het Engels had ik al van de serie genoten, maar ik denk dat ik het in mijn eigen taal nog nét iets gemakkelijker en fijner heb kunnen lezen. Vandaar dat ik ook heel benieuwd ben naar het vervolg op deze serie. Het gaat over dezelfde wereld, dezelfde buitenaardse soort maar andere personages en het speelt zich een tijdje na deze eerste serie af. Zoals ik hierboven al zei komt deze zomer ook de vertaling van The Darkest Star uit. Dit is dus het eerste deel van de Origin-serie, een vervolgserie op Lux. Dus ja, ik kijk alweer uit naar het volgende boek van Zomer & Keuning.

Boekenkrant


Eerder verschenen op My Winged Books