Oud worden met de jeugd als levenselixer
Che dacht grappig te zijn en gaf me bij haar afscheid als stagiaire bij Twin Media Oud worden zonder het te zijn van Rudi Westendorp. Che is zo ongeveer de vrolijkste stagiaire die ik de afgelopen 25 jaar mocht begeleiden. Ze probeerde zoveel mogelijk grappen uit op mijn persoontje en dat werd in het bedrijf zeer gewaardeerd. Als dame van 21 iedereen aan het lachen maken om grappen om de baas, dat is het betere werk. Ze plaagde me voortdurend met mijn 50-plus-zijn en daar deed ik een schepje bovenop door te zeggen dat ik voor een oude man dit en dat nog best goed kan.
Ik startte voor het eerst met stagiaires bij het begin van Filosofie Magazine, Marnix Verplankce en Daan Roovers en vele anderen begonnen zo hun carrière bij mijn tijdschriften en bedrijven. Werken met stagiaires is fantastisch: aan de ene kant heb je goedkope arbeidskrachten, aan de andere kant is mensen iets leren heerlijk. Ik ben dat in elk bedrijf waar ik heb gewerkt en heb opgezet, blijven doen en zo zag ik ettelijke honderden stagiaires langskomen. Twee jaar geleden kregen we met Twin Media de prijs voor het beste stagebedrijf in de creatieve industrie. Ik beschouw dat als een oeuvreprijs. Bij Twin Media en Foodlog werken nu stagiaires van alle niveaus, van MBO tot universitair. Ik besef nu dat stagiaires tegenwoordig nog een andere functie voor me hebben gekregen: contact met jongen mensen, met de jeugd, met de toekomst en hoe belangrijk dat is voor 50-plussers.
Dit fenomeen blijft volledig onbesproken in Oud worden zonder het te zijn. Het is een braaf boek, beetje saai zelfs. Rudi Westendorp is hoogleraar ouderengeneeskunde, zijn benadering van het fenomeen ouder worden is dan ook vooral medisch. En daar valt eigenlijk weinig nieuws te melden. Niet roken, veel bewegen, matig alcoholgebruik en eten volgens de schijf van vijf, dan heb je er zo tien jaar bij. Blijf je dan ook nog eens flink actief, nou voor je het in de gaten hebt ben je 85. Natuurlijk hebben hoger opgeleiden veel meer kans op ouder worden dan lager opgeleiden, want de eerste groep leeft braver en gezonder, en die hoeft geen zwaar lichamelijke arbeid te doen.
Maar hoe wordt je nu op een vrolijke manier oud? Vijftig zijn is een gevaarlijk leeftijd zo ervaar ik de laatste jaren, om mij heen sterven er veel mensen. Kanker of zelfdoding. Ik word er natuurlijk niet blij van. Snel maar zestig worden, dan is de kans dat je tachtig wordt veel groter, zo lees ik in Oud worden zonder het te zijn. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer mensen je zult verliezen. Ouder worden staat gelijk aan afscheid nemen. Als ik voorbij de tachtig geraak, dan heb ik nog 30 jaar afscheid nemen voor de boeg, niet bepaald een prettig vooruitzicht. Dan toch maar jonge mensen om me heen verzamelen. Ik denk dat omgaan met de jeugd de sleutel is tot vrolijk oud worden, als elixer tegen de verzuring. Ik zou Rudi Westendorp willen vragen (misschien is het al eens gedaan, ik kon er niets over vinden) om eens te onderzoeken hoe oud mensen worden die jaren op hun kleinkinderen passen. Zit daar een significant verschil in met mensen die dat niet doen of geen kleinkinderen hebben? Worden mensen die laat aan kinderen beginnen – ik heb er nog vier thuis en dat is prachtig – ouder dan mensen die jong aan kinderen begonnen? Natuurlijk moeten de andere parameters (gezond leven of niet gezond leven) bij de controlegroepen identiek zijn. Ik ben razend benieuwd naar de uitkomsten. Zeker om te weten of je met een beetje ongezond leven (lees: lekker drinken en veel eten) én veel jeugd om je heen, ouder wordt dan mensen die gezond leven zonder jeugd om hen heen. Ik kies dan onmiddellijk voor de eerste optie. Proost.
