Wat de wilde dieren mij leerden
[Recensie] Dit boek Over leven in het wild is opgedragen aan alle dieren en mensen die zich inzetten om dieren te beschermen. Martine van Zijll Langhout is wildlife- en zoo dierenarts en getuigt in dit boek niet zozeer met woorden maar vooral door haar tomeloze daadwerkelijke en onbaatzuchtige inzet van haar enorme liefde voor dieren. Dat komt vooral tot uiting in Afrika waar zij vele jaren werkzaam is geweest. “Voor mij is een dier wild als het compleet onafhankelijk is en voor zichzelf kan zorgen”, pagina 17.
Het eerste hoofdstuk is gelijk al spannend: zij vertelt hoe zij ontsnapt aan een buffel. Het schrikt haar niet af en de lezer krijgt nog heel wat bijzondere momenten te horen. Martine schrijft levendig waardoor de lezer zich erbij betrokken voelt. Zij maakt van alles mee en beschrijft ook eigenschappen en gewoonten van dieren wat haar boek ook informatief maakt. Met name de sfeerbeschrijving van het vaak indrukwekkende landschap, mensen en het leefwijze, haar onderkomen en eenvoudige voedsel geven het boek zijn typisch Afrikaanse sfeer. Het is in fysiek opzicht een zwaar bestaan dat op een gegeven moment ook wel zijn tol eist. Martine maakt lange dagen en wanneer er een noodoproep komt, zegt ze nooit nee.
Naast alle beschrijvingen zijn er af en toe ook beschouwende opmerkingen: “De wildernis toont ons dat het hele leven, elk moment, een wonderlijk geschenk is dat zo weer voorbij is”, pagina 62.
De lezer ervaart dat Martine groeit in haar als dierenarts en ook haar plaats vindt in een andere cultuur met een soms geheel andere en in onze ogen vaak harde levensstijl waarin een mens weinig eisen dient te stellen. Zij constateert op een gegeven moment: “Hoe meer ik leer over de dieren, hoe minder bang ik word”, pagina 77.
Even terug in Nederland valt haar op “… dat het ego van de mens groeit naarmate er meer schijnbare controle en ‘onaantastbaarheid’ lijkt te zijn”, pagina 99. Terug in Afrika merkt zij: “In de bush, ver van de bewoonde wereld, omringd door vele wilde dieren, voel ik me thuis… Hoewel het soms ook eenzaam is, is het een feest om in stilte midden in de natuur te leven”, pagina 125 – 126.
Martine maakt van alles mee en ze deinst nergens voor terug: buffels vanuit een helicopter injecteren, neushoorns tegen stropers beschermen.
Dit boek is een liefdevol en gedreven getuigenis van een vrouw met een groot hart voor de prachtige maar ook kwetsbare dieren in Afrika.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
